Antał

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Antał, inaczej nazywany ćwierćbeczką[1] – dawna jednostka objętości stosowana na ziemiach polskich przed 1764 rokiem[1]. 1 Antał odpowiadał 18 garncom[1]. Połowę antału stanowił antałek (zwany też achtelem) - 9 garnców[1]. Antał stanowił element systemu beczkowego, stosowanego na dawnych ziemiach polskich do mierzenia objętości płynów dla celów handlowych[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Szymański 2012 ↓, s. 170.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]