Antinoos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antinoos
Ἀντίνοος
ilustracja
Występowanie

mitologia grecka

Rodzina
Ojciec

Eupejtes

Antinoos (gr. Ἀντίνοος) – postać w mitologii greckiej, syn Eupejtesa[1][2]. Przywódca zalotników Penelopy, którzy pod nieobecność Odyseusza naszli jego pałac[2][3].

Odznaczał się brutalnością, pychą i hardością[2][3][4]. Wiódł prym wśród grabiących majątek Odyseusza zalotników, nastawał na życie Telemacha[2][3][4]. Znieważył świniopasa Eumajosa, gdy ten wprowadził Odyseusza w żebraczym przebraniu do pałacu[2][3]. Napuścił na nierozpoznanego przez zebranych Odyseusza żebraka Irosa[3][4]. Podczas rzezi zalotników zginął jako pierwszy, trafiony strzałą wypuszczoną przez Odyseusza w szyję w chwili, gdy podnosił do ust puchar[1][2][3][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Vojtech Zamarovský: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 45. ISBN 83-7183-239-7.
  2. a b c d e f Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 2001, s. 38. ISBN 83-7132-526-6.
  3. a b c d e f Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 33. ISBN 978-83-04-04673-3.
  4. a b c d Jenny March: Dictionary of Classical Mythology. Oxford: Oxbow Books, 2014, s. 59. ISBN 978-1-78297-635-6.