Armando Zamorano

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Armando Zamorano
Pełne imię i nazwisko

Armando Cipriano Zamorano Flores

Data i miejsce urodzenia

3 października 1993
Autlán de Navarro

Wzrost

166 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Coatepeque

Numer w klubie

10

Kariera juniorska
Lata Klub
2009–2011 Jaguares
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2008 Cañeros Grullo 4 (0)
2011–2013 Jaguares 49 (1)
2013–2016 Morelia 80 (4)
2016 Querétaro (wyp.) 7 (1)
2017–2018 Querétaro 8 (0)
2018–2019 Cimarrones 22 (2)
2019–2020 Cafetaleros 18 (2)
2020–2022 Cancún 55 (5)
2022–2023 Correcaminos UAT 33 (2)
2023– Coatepeque 15 (1)
W sumie: 291 (18)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2013  Meksyk U-20 10 (2)
2014–2015  Meksyk U-23 11 (1)
W sumie: 21 (3)
  1. Aktualne na: 20 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 20 marca 2024.

Armando Cipriano Zamorano Flores (ur. 3 października 1993 w Autlán de Navarro) – meksykański piłkarz występujący na pozycji ofensywnego lub środkowego pomocnika, od 2023 roku zawodnik gwatemalskiego Coatepeque.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Zamorano rozpoczynał swoją karierę piłkarską w czwartoligowym zespole Cañeros del Grullo, w którego barwach krótko występował w rozgrywkach Tercera División. W 2009 roku przeniósł się do pierwszoligowego klubu Jaguares de Chiapas z siedzibą w Tuxtla Gutiérrez, gdzie początkowo z powodzeniem występował w lidze meksykańskiej do lat siedemnastu i dwudziestu, po czym jako siedemnastolatek został włączony przez szkoleniowca José Guadalupe Cruza do seniorskiej drużyny. W meksykańskiej Primera División zadebiutował 23 kwietnia 2011 w przegranym 0:2 spotkaniu z Atlasem i już po kilku miesiącach mimo młodego wieku został jednym z ważniejszych graczy ekipy. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 6 maja 2012 w przegranej 1:2 konfrontacji z Santosem Laguna, a ogółem barwy Jaguares reprezentował przez ponad dwa lata bez większych sukcesów.

Latem 2013 Zamorano został piłkarzem klubu Monarcas Morelia, gdzie również szybko zaczął notować regularne występy. W jesiennym sezonie Apertura 2013 zdobył ze swoim zespołem puchar Meksyku – Copa MX, natomiast w 2014 roku wywalczył z Morelią krajowy superpuchar – Supercopa MX. Rok później zanotował drugie miejsce w tych rozgrywkach, jako podstawowy pomocnik ekipy. Po upływie trzech średnio udanych lat udał się na wypożyczenie do zespołu Querétaro FC.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2013 Zamorano został powołany przez szkoleniowca Sergio Almaguera do reprezentacji Meksyku U-20 na Mistrzostwa Ameryki Północnej U-20. Tam pełnił rolę podstawowego zawodnika swojej drużyny i rozegrał cztery z pięciu możliwych meczów (wszystkie w pierwszym składzie), zdobywając bramkę w ćwierćfinałowej konfrontacji z Jamajką (4:0). Jego kadra – pełniąca wówczas rolę gospodarzy – triumfowała ostatecznie w tych rozgrywkach, pokonując w finale po dogrywce USA (3:1). Trzy miesiące później znalazł się w składzie na prestiżowy towarzyski Turniej w Tulonie, podczas którego wystąpił w trzech spotkaniach (wszystkich w wyjściowej jedenastce) i wpisał się na listę strzelców w pojedynku z Belgią (1:1), natomiast jego drużyna zajęła trzecie miejsce w liczącej pięć zespołów grupie, nie kwalifikując się do dalszych gier. W czerwcu został powołany na Mistrzostwa Świata U-20 w Turcji; podczas światowego czempionatu był jednak głównie rezerwowym graczem drużyny narodowej i rozegrał trzy z czterech możliwych spotkań (z czego tylko jedno od pierwszej minuty). Meksykanie odpadli natomiast z młodzieżowego mundialu w 1/8 finału, przegrywając w nim z Hiszpanią (1:2).

W maju 2014 Zamorano, tym razem w barwach reprezentacji Meksyku U-23 prowadzonej przez Raúla Gutiérreza, wziął udział w swoim kolejnym Turnieju w Tulonie, gdzie tak samo jak poprzednio trzykrotnie pojawiał się na boisku (za każdym razem w pierwszym składzie), a jego kadra spisała się identycznie jak rok wcześniej, nie wychodząc z grupy po zajęciu w niej trzeciego miejsca. Kilka miesięcy później został powołany na Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów w Veracruz. Tam był jednym z ważniejszych zawodników swojej reprezentacji, występując w czterech z pięciu możliwych meczów (z czego w dwóch w wyjściowej jedenastce) i strzelił gola w konfrontacji fazy grupowej z Jamajką (5:0). Meksykanie – będący wówczas gospodarzami igrzysk – zdobyli złoty medal na męskim turnieju piłkarskim po pokonaniu w finale Wenezueli (4:1). W maju 2015 po raz trzeci znalazł się w składzie na Turniej w Tulonie, gdzie tym razem zanotował cztery występy (dwa od pierwszej minuty), plasując się z kadrą na trzecim miejscu w grupie i nie kwalifikując się do fazy pucharowej.

Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]

Klub Sezon Kraj Rozgrywki Liga Puchar kraju Międzynarodowe Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
Cañeros 2007–2008 Meksyk Tercera División 4 0 4 0
Chiapas 2010–2011 Meksyk Liga MX 1 0 CL 1 0 2 0
2011–2012 Meksyk 28 1 28 1
2012–2013 Meksyk 20 0 4 0 24 0
Morelia 2013–2014 Meksyk 30 1 9 2 CL 2 1 41 4
2014–2015 Meksyk 23 2 5 1 CL 1 0 29 3
2015–2016 Meksyk 27 1 9 2 36 3
Querétaro 2016–2017 Meksyk 0 0 0 0
Ogółem 133 5 27 5 CL 4 1 164 11

Legenda:

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]