Askochytoza bobiku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Objawy askochytozy na bobie
Porażony strąk bobu
Plamy na liściu bobiku
Porażone nasiona

Askochytoza bobiku (ang. Ascochyta blight)[1] lub askochytoza bobugrzybowa choroba roślin wywołana przez Didymella fabae (anamorfa: Ascochyta fabae)[2]. Atakuje bób i bobik[3].

Występowanie i szkodliwość[edytuj | edytuj kod]

Jest to choroba z grupy askochytoz. Występuje we wszystkich rejonach uprawy bobu i bobiku na świecie[3]. Występuje głównie i powoduje duże straty w latach o wysokiej ilości opadów, kiedy poraża prawie całe rośliny, natomiast w latach o przeciętnej ilości opadów atakuje tylko dolne liście i często samoistnie się kończy. Nasiona zbierane z pól na których występowała askochytoza mogą mieć gorszą jakość i mogą zawierać mykotoksyny. Ponadto choroba ta silnie wpływa na ilość plonu oraz przydatność nasion do siewu[1].

Objawy[edytuj | edytuj kod]

Występują początkowo na dolnych liściach, a następnie na coraz młodszych, na których pojawiają się brunatne plamy. Plamy te są ciemniejsze przy brzegu, jaśniejsze w części środkowej, a ich średnica może wynosić około 1 cm. Na plamach mogą być widoczne ciemniejsze punkty, które są owocnikami grzyba (pyknidium). Liście z dużą liczbą plam zamierają. Na strąkach i łodygach plamy są brunatne, zagłębione o wzniesionych, ciemniejszych brzegach. Ze strąków grzyb poraża nasiona i powoduje, że są one drobniejsze, płaskie i pokryte ciemnobrązowymi plamami[3][1].

Epidemiologia[edytuj | edytuj kod]

Patogen zimuje w glebie na porażonych resztkach bobu i bobiku, źródłem zakażeń są także porażone nasiona, często jednak brak na nich jakichkolwiek objawów porażenia. Najwcześniej objawy chorobowe pojawiają się na tych roślinach, które wyrosły z porażonych nasion. W sezonie wegetacyjnym na porażonych roślinach wytwarzane są zarodniki konidialne. Rozbryzgujące się krople deszczu rozprzestrzeniają je na sąsiednie rośliny dokonując infekcji wtórnych[4]. Infekcji pierwotnej mogą dokonać także roznoszone przez wiatr zarodniki workowe, ale nie odgrywają one większej roli w rozprzestrzenianiu choroby[3].

Zarodniki kiełkują przy temperaturze między 15 a 25 °C, optymalna temperatura wynosi 20 °C. Niezbędna do kiełkowania jest także wysoka wilgotność, a czas zwilżenia wynosi co najmniej 4 godziny[4].

Zwalczanie[edytuj | edytuj kod]

Zwalczanie choroby polega na zaorywaniu resztek pożniwnych, używaniu do siewu zdrowych nasion, zaprawianie ziarna, uprawie roślin bardziej odpornych na askochytozę. W przypadku wystąpienia choroby na plantacji należy wykonać dwu lub trzykrotne opryskiwanie fungicydami zawierającymi karbendzymy i flusilazol (Alert 375C), fungicydami dikarboksyimidowymi (Ronilan 500SC), i prochlorazowymi (Sportak 450 EC, Mirage 450 EC). Należy wykonać dwukrotne opryskiwanie w 2-tygodniowych odstępach, za każdym razem stosując inny preparat. Pierwszy oprysk wykonuje się zaraz po pojawieniu się pierwszych objawów. Zabiegi te zwalczają również drugą powszechną chorobę bobu i bobiku – czekoladową plamistość bobiku i czekoladowa plamistość bobu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Zofia Fiedorow, Barbara Gołębniak, Zbigniew Weber, Choroby roślin rolniczych, Poznań: Wyd. AR Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, 2008, ISBN 978-83-7160-468-3.
  2. Stanisław Mazur, Najczęstsze choroby bobu, „Hasło ogrodnicze” (6), 2017.
  3. a b c d Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia. Podstawy fitopatologii, t. 1, Poznań: PWRiL, 2010, ISBN 978-83-09-01-063-0.
  4. a b Ascochyta blight of broad beans-Didymella fabae-Ascochyta fabae [online] [dostęp 2017-07-22].