Audytor (sędzia kościelny)
Audytor (sędzia kościelny) – w sądownictwie kościelnym osoba delegowana przez przewodniczącego trybunału kolegialnego do przygotowania materiału procesowego i gromadzenia środków dowodowych, czyli tak zwanej instrukcji sprawy[1]. Audytorem może być sędzia trybunału lub osoba zatwierdzona przez biskupa do pełnienia tego urzędu[2]. Do sprawowania urzędu audytora biskup może zatwierdzić osobę duchowną lub świecką, odznaczającą się dobrymi obyczajami, roztropnością i wiedzą[3]. Działania podejmowane przez audytora nie są autonomiczne, a ich wykonywanie ograniczone jest poleceniem sędziego, który go wyznaczył[4]. Może on jednak zdecydować, jeśli tylko nie zabrania tego zlecenie sędziego, który go wyznaczył, które dowody i w jaki sposób należy zebrać[4].
Audytorem nazywa się także członka trybunału Roty Rzymskiej[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b M. SItarz: Słownik Prawa Kanonicznego. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 2004, s. k. 16.. ISBN 83-211-1685-X.
- ↑ Kan. 1428 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego.
- ↑ Kan. 1428 § 2 Kodeksu Prawa Kanonicznego.
- ↑ a b Kan. 1428 § 3 Kodeksu Prawa Kanonicznego.