Autostereoskopia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Autostereoskopia – technologia umożliwiająca oglądanie obrazu stereoskopowego bez konieczności używania okularów lub sprzętu montowanego na głowie (kaski, hełmy VR). Nazywana jest także „bezokularowym 3D”. Istnieją różne metody realizacji autostereoskopii: bariera paralaksy, technologia soczewkowa oraz technika wolumetryczna.

Bariera paralaksy[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz też: Paralaksa.

Wykorzystywana jest przesłona wykonana z nieprzezroczystego materiału, z precyzyjnie umieszczonymi szczelinami, ukazująca tylko fragmenty obrazu wyświetlanego na ekranie. Oprócz filmów i gier komputerowych, technika ta jest używana w modelowaniu molekularnym i ochronie lotnisk[1].

Metoda soczewkowa[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz też: Stereogramy soczewkowe.

Przednia warstwa ekranu pokrywana jest folią z siatką dwuwypukłych soczewek, która odpowiednio załamując obraz powoduje, że lewe oko otrzymuje inny obraz niż prawe. Inna nazwa to metoda lentikularna.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. BBC NEWS – Technology – Easy 3D X-rays for air security. news.bbc.co.uk, 2004. [dostęp 2008-01-25].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]