Bernard Petitbois
| Data i miejsce urodzenia |
19 lipca 1954 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
181 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Bernard Petitbois (ur. 19 lipca 1954 w Antananarywie[1]) – francuski lekkoatleta, sprinter, olimpijczyk.
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
Odpadł w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1976 w Monachium, a na halowych mistrzostwach Europy w 1978 w Mediolanie zajął na tym dystansie 6. miejsce[2]. Zdobył srebrne medale w biegu na 200 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Philippe Lejoncour, Petitbois, Lucien Sainte-Rose i Antoine Richard) na igrzyskach śródziemnomorskich w 1979 w Splicie[3]. Odpadł w ćwierćfinale biegu na 200 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie[1].
Zdobył brązowy medal na halowych mistrzostwach Europy w 1982 w Mediolanie w biegu na 60 metrów, przegrywając jedynie z Marianem Woroninem z Polski i Walentinem Atanasowem z Bułgarii[4]. Na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach zajął 7. miejsca w biegu na 100 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Richard, Patrick Barré, Petitbois i Hermann Lomba)[5].
Petitbois był wicemistrzem Francji w biegu na 200 metrów w 1979 oraz brązowym medalistą na tym dystansie w 1980 i w biegu na 100 metrów w 1979 i 1980. W hali był mistrzem w biegu na 60 metrów w 1976, wicemistrzem w tej konkurencji w 1982 oraz brązowym medalistą w biegu na 50 metrów w 1978[6][7].
Był rekordzistą Francji w sztafecie 4 × 200 metrów w 1981 z czasem 1:21,58[8].
Rekordy życiowe Petitboisa[8][9]:
- bieg na 100 metrów – 10,40 s (27 maja 1978, Viry-Châtillon)
- bieg na 200 metrów – 20,76 s (6 maja 1979, Les Abymes)
- bieg na 60 metrów (hala) – 6,63 s (6 marca 1982, Mediolan)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Bernard Petitbois [online], olympedia.org [dostęp 2020-11-20] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 443, 451 [dostęp 2020-12-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy, Jeux Méditerranéens [online], cdm.athle, 31 sierpnia 2021, s. 4 [dostęp 2022-06-29] (fr.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 468 [dostęp 2020-12-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 561, 565–566 [dostęp 2020-12-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1970 à 1980 [online], cdm.athle.com, 13 maja 2021, s. 88, 118, 144, 151 [dostęp 2021-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-15] (fr.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1981 à 1990 [online], cdm.athle.com, 22 sierpnia 2020, s. 21 [dostęp 2020-12-26] (fr.).
- ↑ a b Gérard Dupuy, Masculins N à R [online], cdm.athle.com, 15 marca 2021, s. 11 [dostęp 2021-04-18] (fr.).
- ↑ Bernard Petitbois w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2020-12-26].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Bernard Petitbois w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2020-12-26].