Bitwa pod Sentinum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Sentinum
III wojna samnicka 298–290 p.n.e.
Czas

295 p.n.e.

Miejsce

Sentinum (Sassoferrato), Włochy

Wynik

zwycięstwo Rzymian

Strony konfliktu
Republika rzymska Samnici

Galowie

Dowódcy
Decjusz Musa, Fabiusz Maksimus Rulianus Egnacjusz
Siły
40 000 34 000 – 44 000
Straty
7 800 zabitych 25 000 zabitych,
8 000 jeńców
Położenie na mapie Marche
Mapa konturowa Marche, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
43,433611°N 12,858333°E/43,433611 12,858333

Bitwa pod Sentinum – decydujące starcie w 295 roku p.n.e., które zaważyło na wynikach III wojny samnickiej i położyło kres koalicji antyrzymskiej, złożonej z Umbrów, Gallów i Etrusków. Wojskami rzymskimi dowodzili konsulowie Fabiusz Rullianus i Publiusz Deciusz, który zginął w czasie bitwy[1].

Przebieg bitwy został przedstawiony w X księdze (27–29) Ab Urbe condita libri przez historyka rzymskiego Tytusa Liwiusza[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ M. Jaczynowska, Historia starożytnego Rzymu, s. 67.
  2. ↑ Titi Livi, Ab vrbe condita, Liber X, 27–29.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jaczynowska M., Historia starożytnego Rzymu, Warszawa 1974.
  • Titi Livi, Ab vrbe condita, Liber X, The Latin Library.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bitwa_pod_Sentinum&oldid=71971239”