Bomba wz. 99 nr 3 typ 3
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
swobodnie spadająca |
| Przeznaczenie |
bomba przeciwlotnicza |
| Historia | |
| Data konstrukcji |
1938 |
| Lata produkcji |
1939 – ? |
| Dane techniczne | |
| Długość |
693 mm |
| Masa |
33,7 kg |
Bomba wz. 99 nr 3 typ 3 Sangō (dosł. Koral) – japońska bomba przeciwlotnicza zaprojektowana do atakowania w locie bombowców nieprzyjaciela. Była używana bojowo w czasie II wojny światowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Bomba została zaprojektowana w 1938 i została przyjęta do służby w 1939 (2599 w kalendarzu japońskim, stąd „wz. 99”)[1].
Cylindryczna bomba, która wraz z częścią ogonową, liczyła 693 mm długości, zawierała 144 stalowe kulki wypełnione białym fosforem[2]. Po wyrzuceniu z samolotu, ogonowy zapalnik wiatraczkowy z. 99 nr 3 model 1, uzbrajał bombę która wybuchała w powietrzu rozrzucając w dół zapalające kulki[2]. Kulki były rozrzucane wybuchem umieszczonego w środku bomby ładunkiem materiału wybuchowego Typ 98 lub szimozy[2]. Bomba posiadała dodatkowo uderzeniowy zapalnik głowicowy (wz. 2 model 2 lub wz. 3 model 2)[2]. Masa bomby wynosiła 33,7 kg[2].
Nos bomby malowany był na kolor srebrny, a lotki ogonowe na kolor czerwony[2].
W 1943 zaprojektowano uproszczony model tej bomby, wz. 3 nr 6 typ 1 model 1[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edwin M. Dyer III: Japanese Secret Projects: Experimental Aircraft of the IJA and IJN 1939-1945. Hersham, Surrey: Midland Publishing, 2009. ISBN 978-1857803-174.
- US Naval Technical Mission To Japan: Japanese Bombs, Fascicle O-1, Target O-23. US Navy, 1946.