Brachiodontyzm

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Brachiodontyzm – w klasyfikacji uzębienia ssaków oznacza zęby o stosunkowo ograniczonym procesie wzrostu, niskiej i szerokiej koronie. Występuje u większości ssaków. Przeciwieństwem jest uzębienie hypsodontyczne[1][2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Phil Myers: The Diversity of Cheek Teeth. University of Michigan Museum of Zoology - Animal Diversity Web (online).. [dostęp 2011-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-02)]. (ang.).
  2. Robert B. Wiggs, Heidi B. Lobprise: Veterinary dentistry: principles and practice. Filadelfia: Lippincott-Raven Publishers, 1997, s. 697. ISBN 0-397-51385-2.
  3. Słownik terminów biologicznych. Wydawnictwo Naukowe PWN SA. [dostęp 2011-11-05]. (pol.).