Bran Muncimirović

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bran Muncimirović
Dane biograficzne
Dynastia

Wyszesławice

Ojciec

Muncimir

Rodzeństwo

Pribisław, Stefan

Dzieci

Paweł Branović

Bran Muncimirović – książę serbski z dynastii Wyszesławiców, syn Muncimira, pretendent do tronu serbskiego.

Około 870 roku po tym, jak jego ojciec zwycięsko odparł najazd chana bułgarskiego Borysa I Michała, wraz z bratem Stefanem wydał pokonanemu władcy w stołecznym Rasie wziętych do niewoli jeńców wraz z symboliczną daniną[1]. Około 891 roku jego starszy brat Pribisław objął tron serbski, rok później został jednak obalony przez Piotra Gojnikovicia. Pribisław wraz z braćmi zostali przez Piotra wygnani i schronili się w Chorwacji. Niedługo potem Pribisław i Stefan zmarli, Bran natomiast w 894/895 roku najechał na Serbię z zamiarem przejęcia tronu. Pokonany w bitwie, został wzięty do niewoli i oślepiony. Jego syna, Pawła, Piotr Gojniković oddał w niewolę carowi bułgarskiemu Symeonowi I[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wacław Felczak, Tadeusz Wasilewski: Historia Jugosławii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1985, s. 64.
  2. Słownik starożytności słowiańskich. T. 1. Cz. 1. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1961, s. 160.