Zakład zdrojowy w Brzozowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Brzozów-Zdrój)
Brzozów i leżący na zachód od niego, w lesie zakład zdrojowy na mapie topograficznej z 1937 r.

Zakład zdrojowy, leczniczy w Brzozowie (spotykana także nazwa Brzozów-Zdrój) – dawny zakład zdrojowy (czasami określany uzdrowiskiem) w województwie podkarpackim, w powiecie brzozowskim, w gminie Brzozów, położony ok. 3 km na zachód od centrum Brzozowa[1]. Przez tereny dawnych zabudowań zdrojowych przebiega ścieżka przyrodniczo-dydaktyczna „Brzozów Zdrój” wytyczona przez Nadleśnictwo Brzozów[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na początku XX w. podczas poszukiwań ropy naftowej, w odwiercie o głębokości 300 m natrafiono na wodę. Po dokładnym jej zbadaniu okazało się, iż jest to solanka żelazista, jodowo-bromowa, alkaliczna o dużych właściwościach leczniczych. W latach 1926–1928 dzięki staraniu biskupa przemyskiego (w rękach którego znajdowały się te tereny), Anatola Nowaka, powstał zakład leczniczy, co wiązało się z początkiem cieszącego się zresztą dużym powodzeniem, dosyć nowoczesnego jak na owe czasy uzdrowiska. Specjalizowano się w nim w leczeniu reumatyzmu, krzywicy, miażdżycy i niewydolności nerek. Zakład posiadał okazały piętrowy drewniany dom zdrojowy z 40 pokojami i kaplicą. W odległości 300 m zbudowano drewniana willę nazwaną, od imienia fundatora, „Anatolówka”. Ponadto wybudowano osobne łazienki, dwa baseny, kort tenisowy, budynki gospodarcze oraz urządzenia do odparowywania wody mineralnej[3][4].

W 1942 roku w pobliżu zakładu zdrojowego gestapo wymordowało całą brzozowską społeczność żydowską – 1400 osób. W 1990 r. stanął pomnik upamiętniający to zdarzenie. Znajduje się tu również XIX-wieczny cmentarz żydowski, na którym przetrwało kilkadziesiąt macew[5]. W latach 1940-1946 w budynkach zniszczonego zakładu zdrojowego mieściło się Seminarium Duchowne Diecezji Przemyskiej. Po II wojnie światowej zakład nie podjął na nowo działalności. W 1948 roku spłonęła willa Anatolówka, a budynek zdrojowy uległ dewastacji. W latach 70. XX wieku planowano reaktywację uzdrowiska, jednakże plany te nie zostały zrealizowane. W ostatnich latach powrócono do tych planów[6], poza rewitalizacją byłego zdroju planowana jest odbudowa ujęcia wód mineralnych połączona z budową ich rozlewni[7]. W 1995 roku postawiono tu kaplice wotywną[8].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mapa Taktyczna Polski 1:100 000, ark. Sanok (pas 50, słup 34), Wojskowy Instytut Geograficzny, Warszawa 1937
  2. "Brzozów Zdrój" - Ścieżka dydaktyczno - przyrodnicza. [dostęp 2012-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  3. Barbara Królak, Małgorzata Tarczyńska-Góra, Przemysław Kunysz: Ścieżka przyrodniczo-dydaktyczna "Brzozów Zdrój". Brzozów: Nadleśnictwo Brzozów, 2005. ISBN 83-919627-4-1.
  4. Elżbieta Laska: Fotopocztówka przedstawiająca Zakład Kąpielowy Leśniczówka w Brzozów-Zdrój z 11 VII 1934 roku. Komentarz. Portal Archiwów Polskich. [dostęp 2012-02-02].
  5. Ziemia Brzozowska. Od Strachociny do Przysietnicy - śladami świętych i rycerzy. [dostęp 2012-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-13)].
  6. Brzozów-Zdrój reaktywacja
  7. Plan Rozwoju Lokalnego Gminy Brzozów na lata 2004-2013. Gmina Brzozów. [dostęp 2012-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-24)].
  8. Dzieje Brzozowa i kolegiaty