Centralny Urząd Kinematografii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Centralny Urząd Kinematografii – na podstawie ustawy z 1951 r. o kinematografii utworzono Urząd, którego celem było popierania kinematografii, jako samoistnej twórczości artystycznej i jako środka masowego upow­szechniania oświaty, kultury i sztuki oraz wychowania społecznego[1].

Urząd podlegał Prezesowi Rady Ministrów.

Zakres działania Urzędu[edytuj | edytuj kod]

Do zakresu działania Urzędu należały sprawy kinematografii, a w szczególności sprawy:

  • ustalania wytycznych rozwojowych kinematografii i kierowania kinematografią w zakresie programo­wym, technicznym, organizacyjnym i szkolenia kadr,
  • kierowania, nadzoru, kontroli i koordynacji dzia­łalności podległych przedsiębiorstw, zakładów i in­nych jednostek, prowadzących działalność w zakresie kinematografii,
  • produkcji filmów, obrotu filmami i publicznego rozpowszechniania filmów, produkcji taśmy filmo­wej i papierów fotograficznych,
  • produkcji, posiadania, użytkowania i rejestracji sprzętu kinotechnicznego,
  • budowy i eksploatacji urządzeń służących kinema­tografii,
  • popieranie polskiej kinematografii na arenie międzynarodo­wej,
  • popierania twórczości artystycznej, literackiej i nau­kowej w dziedzinie kinematografii, przede wszyst­kim przez inicjowanie i organizowanie konkursów, wystaw z działalności wydawniczej oraz popieranie i nadzorowanie działalności zrzeszeń, mających na celu upowszechnienie kultury filmowej, pogłębienia wiedzy o sztuce i technice filmowej.

Kierowanie Urzędem[edytuj | edytuj kod]

Na czele Urzędu stał prezes, którego mianował i odwoływał Prezes Rady Ministrów[2].

Wiceprezesów Urzędu mianował i odwoływał Pre­zes Rady Ministrów na wniosek prezesa Urzędu.

Przy prezesie Urzędu działały Rada Pro­gramowa i Rada Techniczna jako organy opiniodawcze.

Departamenty Urzędu[edytuj | edytuj kod]

W skład Urzędu wchodziły następujące departamenty:

  • Departament Repertuaru i Studiów,
  • Departament Planowania,
  • Departament Techniki,
  • Departament Kadr i Szkolenia,
  • Departament Finansowy,
  • Departament Zaopatrzenia i Zbytu,
  • Departament Organizacji i Zatrudnienia,
  • Departament Budżetowo-Gospodarczy,
  • Departament Kontroli.

Jednostki podległe Urzędowi[edytuj | edytuj kod]

Centralnemu Urzędowi Kinematografii podlegały:

  • Wytwórnia Filmów Fabularnych,
  • Wytwórnia Filmów Dokumentalnych,
  • Filmów Oświatowych,
  • Centrala Wynajmu Filmów,
  • Okręgowy Zarząd Kin w Warszawie,
  • Okręgowy Zarząd Kin w Łodzi,
  • Okręgowy Zarząd Kin w Bydgoszczy,
  • Okręgowy Zarząd Kin w Olsztynie,
  • Okręgowy Zarząd Kin w Białymstoku,
  • Okręgowy Zarząd Kin w Lublinie,
  • Okręgowy Zarząd Kin w Kielcach,
  • Okręgowy Zarząd Kin w Rzeszowie,
  • Okręgowy Zarząd Kin w Krakowie,
  • Okręgowy Zarząd Kin w Katowicach,
  • Okręgowy Zarząd Kin w Opolu,
  • Okręgowy Zarząd Kin we Wrocławiu,
  • Okręgowy Zarząd Kin w Zielonej Górze,
  • Okręgowy Zarząd Kin w Szczecinie,
  • Okręgowy Zarząd Kin w Koszalinie,
  • Okręgowy Zarząd Kin w Poznaniu,
  • Okręgowy Zarząd Kin w Gdańsku,
  • Łódzkie Zakłady Kinotechniczne,
  • Warszawskie Zakłady Fotochemiczne,
  • Bydgoskie Zakłady Fotochemiczne,
  • Łódzkie Zakłady Wytwórcze Kopii Filmowych,
  • Filmowe Biuro Techniczne,
  • Filmowa Agencja Wydawnicza;
  • Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa,
  • Technikum Kinotechniczne w Krakowie,
  • Technikum Fototechniczne w Warszawie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ustawa z dnia 15 grudnia 1951 r. o kinematografii. Dz.U. z 1951 r. nr 66, poz. 452
  2. Uchwała nr 774 Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1951 r. w sprawie zakresu działania i organizacji Centralnego Urzędu Kinematografii oraz listy podległych przedsiębiorstw, zakładów i jednostek organizacyjnych. M.P. z 1951 r. nr 106, poz. 1550