Ch’ŏng’am sa
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
góra Puryong |
Rodzaj klasztoru | |
Właściciel | |
Typ zakonu |
żeński |
Liczba zakonnic (2002) |
150 |
Założyciel klasztoru | |
Materiał budowlany |
drewno |
Data budowy | |
Data zburzenia |
1782 |
Data reaktywacji |
1897 |
Położenie na mapie Korei Południowej | |
35°53′27″N 128°00′10″E/35,890833 128,002778 |
Ch'ŏngam sa (청암사 Klasztor Zielononiebieskiej Skały) – koreański klasztor.
Historia klasztoru[edytuj | edytuj kod]
Klasztor został wybudowany przez Yŏgonga Tosŏna w roku 858 na górze Puryong. Początkowo była to mała pustelnia i dopiero później została rozbudowana do rozmiarów klasztoru. Nazwa powstała od koloru mchu na skałach w pobliskim wąwozie, którym płynie rzeczka[1].
W 1647 r. klasztor uległ pożarowi, po którym został odbudowany.
W 1782 r. spalił się powtórnie. Odbudowano go dopiero w roku 1897.
W 1911 roku pożar strawił główny budynek, który odbudowano w 1912 roku.
Od 1987 roku klasztor jest klasztorem żeńskim. Przebywa w nim 150 mniszek.
Klasztor ma dwa główne budynki: Kŭngnakjŏn i Nambyŏldang. W tym drugim mieszkała królowa Inhyŏn po odebraniu jej tytułu w roku 1689.
Z klasztorem związana jest pustelnia Sudo am.
Adres klasztoru[edytuj | edytuj kod]
- 687 Pyeongchon-ri, Jeungsan-myeon, Gimcheon, Gyeongsangbuk-do, Korea Południowa
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- [1] Film z podroży po trzech klasztorach: Sudok am, Ch'ŏngam sa i Chikji sa.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Eastward Books, Seul, Korea, str. 330 ISBN 89-952155-4-2
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Str. 100
-
Trzykondygnacyjna stupa z Sudo am.