Charakter narodowy
Charakter narodowy – konstrukt teoretyczny, opisujący względnie trwałe właściwości i dyspozycje psychiczne powtarzające się w obrębie danego społeczeństwa oraz ich regularność[1]. Teorie związane z tym pojęciem zazwyczaj koncentrują się wokół dwóch zagadnień: przyczyn, dla których w danych grupach etnicznych pojawiają się określone typy osobowości oraz przyczyn występowania regularności zachowań i ich wytworów w zbiorowościach narodowych o szczególnych układach modalnych cech psychiki[2].
Jednym z pierwszych badaczy zajmujących się zagadnieniem charakteru narodowego był austriacki uczony Otto Bauer[3]. O polskim charakterze narodowym pisał między innymi ks. Paweł Tarasiewicz[4], zajmował on również istotne miejsce w rozważaniach Jana Stachniuka[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ charakter narodowy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-04-18].
- ↑ Jasińska-Kania 2002 ↓, s. 78.
- ↑ Andrzej Przestalski: Naród i charakter narodowy w teorii Otto Bauera. repozytorium.amu.edu.pl, 1981. [dostęp 2018-04-18]. (pol.).
- ↑ Paweł Tarasiewicz: Specyfika Polaków jako narodu. depot.ceon.pl. [dostęp 2018-04-18]. (pol.).
- ↑ Gaweł Strządała: Kulturalizm Jana Stachniuka. racjonalista.pl, 2015-12-03. [dostęp 2018-04-18].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aleksandra Jasińska-Kania: Charakter narodowy. W: Encyklopedia socjologii. Kazimierz W. Frieske (red.), Hieronim Kubiak (red.), Grzegorz Lissowski (red.), Janusz Mucha (red.), Jerzy Szacki (red.), Marek Ziółkowski (red.). Wyd. I. T. 1: A-J. Warszawa: Oficyna Naukowa, 2002, s. 77-81. ISBN 83-85505-71-7.