Charlemagne ou l’Église délivrée

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
François-Xavier Fabre, portret Lucjana Bonapartego
Karol Wielki i Pepin Garbaty

Charlemagne ou l’Église délivrée – poemat epicki Lucjana Bonapartego[1], brata Napoleona I. Dzieło ukazało się w Rzymie w 1814[2]. Składa się z dwudziestu czterech ksiąg[2]. Został napisany aleksandrynem, strofą dziesięciowersową z szóstym wersem krótszym.

Charle et ses paladins s'apprêtent au départ.
Avant que le soleil commence sa carrière,
Du camp français leur troupe a franchi la barrière.
Bientôt le triple lac a vu leur étendard:
Ils laissent à leur droite et Côme et Gravedane;
De la mer de Lugane
Leurs rapides coursiers ont suivi le contour;
Ils gravissent les monts d'où s'échappe l'Olone;
Et, près du lac Majeur, à la chute du jour,
Ils entrent dans les murs de l'antique Valdone.

Poemat Lucjana Bonapartego został przełożony na język angielski przez dwóch duchownych, S. Butlera i Francisa Hodgsona, i wydany w Filadelfii w 1815 nakładem wydawnictwa John Conrad and Co.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lucien Bonaparte. academie-francaise.fr. [dostęp 2017-01-06]. (fr.).
  2. a b Bonaparte, Luciano, principe di Canino. treccani.it. [dostęp 2017-01-06]. (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]