Chemoklina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Chemoklina – strefa gwałtownej zmiany chemizmu (stężenia soli mineralnych) w stratyfikowanym zbiorniku wodnym. Zwykle znajduje się w metalimnionie. Często towarzyszy termoklinie i oksyklinie. Zwykle jest pochodną różnic w stężeniu tlenu.

Szczególnie silna chemoklina pojawia się w jeziorach (oraz morzach śródlądowych), które nigdy nie mieszają się całkowicie (meromiktycznych). Znajduje się ona wówczas na granicy wierzchniej warstwy wody mieszającej się i głębinowej warstwy wody stagnującej. Taki stan ma miejsce, gdy stężenie soli w wodzie głębinowej jest tak duże, że woda ta ma gęstość większą niż największa okresowa gęstość wód powierzchniowych (występująca podczas ich ochłodzenia), przez co nie zachodzi mieszanie się tych dwóch warstw.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Winfried Lampert, Ulrich Sommer: Ekologia wód śródlądowych. tłum. Joanna Pijanowska. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 61–62. ISBN 83-01-13387-2. (pol.).