Chilbudiusz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Chilbudiusz (gr. Χιλβούδιος) – zgodnie z relacją Prokopiusza z Cezarei Ant, który w 544/545 roku podszył się pod wodza bizantyjskiego.

Prawdziwy Chilbudiusz był namiestnikiem Tracji, na początku lat 30. VI wieku skutecznie powstrzymującym najazdy plemion słowiańskich na linii Dunaju[1]. W 534 roku poległ w jednej z bitew. Dziesięć lat później jeden z Antów podszył się pod rzekomo cudownie ocalałego dowódcę bizantyjskiego, celem przeprowadzenia intrygi w szeregach wroga. Zdemaskowany w 545 roku, został uwięziony i odesłany do Konstantynopola[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leszek Moczulski: Narodziny Międzymorza. Warszawa: Bellona, 2007, s. 318.
  2. Mały słownik kultury dawnych Słowian. pod redakcją Lecha Leciejewicza. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988, s. 65.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik starożytności słowiańskich. T. 1, cz. 2. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1962.