Chorąży nadworny koronny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Chorąży nadworny koronny – urząd powołany w 1646 roku obok urzędu chorążego wielkiego koronnego. W tym roku następuje oddzielenie hierarchii chorążych wielkich, którzy byli kontynuatorami urzędu chorążych nadwornych z czasów Kazimierza Jagiellończyka i nowego urzędu chorążych nadwornych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku, Kórnik 1992.