Clarent

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Clarent – ceremonialny miecz króla Artura. Występuje jedynie w średnioangielskim poemacie Morte Arthure[1][2].

Clarent był własnością Frolla, i został zdobyty na przez Artura podczas kampanii galijskiej[3]. Król przechowywał go w skarbcu w Wallingford, pod opieką Ginewry. Ginewra zdradziła miejsce przechowywania miecza Mordredowi, który w toku swej rebelii splądrował skarbiec i zabrał miecz. Uzbrojony w Clarenta Mordred staje się niemal niezwyciężony; dzierży go aż do pojedynku z Arturem, w którym zadaje królowi śmiertelną ranę, lecz sam również ginie[4].

W Morte Arthure Clarent – broń wykorzystywana do pasowania rycerzy i wymierzania sprawiedliwości – symbolizuje władzę duchową (w odróżnieniu od Excalibura, symbolizującego władzę doczesną). W rękach Mordreda, jako jeden z klejnotów koronnych, staje się alternatywnym symbolem władzy królewskiej, wyzwaniem dla dotychczasowego suwerena[2][1].

Nazwa "Clarent" mogła zostać przez autora Morte Arthure zaczerpnięta z cyklu Lancelot-Graal, w którym "Clarence" to okrzyk bojowy Owaina[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Richard James Moll: Before Malory: Reading Arthur in Later Medieval England. University of Toronto Press, 2003, s. 120. ISBN 978-0-8020-3722-0. (ang.).
  2. a b William Matthews: Tragedy of Arthur: A Study of the Alliterative Morte Arthure. University of California Press, 1960, s. 139-140. ISBN 978-0-520-00828-1. (ang.).
  3. Robert William Ackerman: An index of the Arthurian names in Middle English. Stanford University Press, 1952, s. 59, 92. ISBN 978-0-8047-0094-8. (ang.).
  4. a b Peter Korrel: An Arthurian Triangle: A Study of the Origin, Development, and Characterization of Arthur, Guinevere, and Modred. Brill Archive, 1984, s. 214-219. ISBN 978-90-04-07272-5. (ang.).