Czułość użytkowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czułość odbiornika radiowego - czułością odbiornika radiowego nazywa się jego zdolność do odbioru możliwie słabych sygnałów o częstotliwości, na którą jest nastrojony odbiornik. Im mniejszy jest poziom sygnału w.cz. na wejściu odbiornika wystarczającego do jego wysterowania i otrzymania normalnej i niezniekształconej mocy na wyjściu, tym odbiornik jest czulszy.

Czułość odbiornika zależy głównie od wzmocnienia, szerokości przenoszonego pasma, poziomu szumów własnych i rodzaju detekcji sygnału, tj. rodzaju modulacji odbieranych sygnałów, oraz od układu detektora. Na czułość odbiornika wpływa:

  • zwiększenie wzmocnienia stopni poprzedzających detektor
  • stosowanie na wejściu odbiornika stopni wzmacniających o możliwie małych szumach własnych
  • zawężenie przenoszonego pasma


Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Masewicz, Radioelektronika dla praktyków, Warszawa, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1986 ISBN 83-206-0582-2