Detektor podczerwieni
Detektor podczerwieni, detektor promieniowania podczerwonego (ang. infrared detector) – półprzewodnikowy element elektroniczny, który pozwala na przekształcenie energii promieniowania podczerwonego w energię elektryczną. Zasada działania opiera się na ogrzewaniu elementu detektora przez absorbowane promieniowanie elektromagnetyczne (detekcja termiczna) lub na efekcie fotoelektrycznym, zachodzącym w materiale półprzewodnikowym (detekcja kwantowa).
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Detektory podczerwieni są powszechne w sektorze przemysłowym, konsumenckim, a także w sektorze zbrojeniowym. Stosowane są w systemach pomiaru temperatury, zliczania osób czy wykrywania ognia lub dymu. Detektory mają również zastosowanie w medycynie, m.in. w wykrywaniu nowotworu czy badaniu oddechu[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ ESO, Revolutionary New High-speed Infrared Detector Sees First Light [online], www.eso.org [dostęp 2020-04-11] (ang.).
- ↑ Detektory podczerwieni odgrywają coraz większą rolę na rynku technologicznym. Pomogą wykrywać raka, a także w badaniach kosmosu [online], innowacje.newseria.pl [dostęp 2020-07-04].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Charakterystyki i zastosowanie detektorów podczerwieni. sales.hamamatsu.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)].