Doug McKay (1929–2020)
| Data i miejsce urodzenia |
28 maja 1929 | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 maja 2020 | ||||||||||||||||||||||
| Obywatelstwo | |||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
175 cm | ||||||||||||||||||||||
| Pozycja |
napastnik (prawoskrzydłowy) | ||||||||||||||||||||||
| Uchwyt |
lewy | ||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Douglas Alvin McKay (ur. 28 maja 1929 w Hamilton, zm. 11 maja 2020 w Burlington[1]) – kanadyjski hokeista grający na pozycji napastnika (prawoskrzydłowego), trener.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Doug McKay karierę sportową rozpoczął w 1947 roku w klubie ligi OHAJr – Windsor Spitfires. Następnie reprezentował barwy klubów ligi IHL: Detroit Bright’s Goodyears (1948) i Detroit Auto Club (1948–1949) po czym wrócił do Windsor Spitfires, w którym występował do 1949 roku.
Potem został zawodnikiem klubu ligi AHL – Indianapolis Capitals, z którym w sezonie 1949/1950 wygrał Puchar Caldera. W drużynie występował razem z m.in.: Gordonem Haidym, z którym w tym samym sezonie w barwach klubu ligi NHL – Detroit Red Wings wygrał Puchar Stanleya. Swój jedyny mecz w lidze NHL rozegrał dnia 15 kwietnia 1950 roku w Maple Leaf Gardens w Toronto w 3. meczu finału Pucharu Stanleya przeciwko New York Rangers, który zakończył się zwycięstwem Czerwonych Skrzydeł 4:0[2]. Zarazem McKay i Chris Hayes są jedynymi zawodnikami, którzy w swojej karierze rozegrali tylko 1 mecz w finale Pucharu Stanleya i zarazem zdobyli to trofeum.
Po udanym sezonie 1949/1950 wrócił do Indianapolis Capitals, jednak wkrótce w ramach wypożyczenia przeniósł się do klubu ligi USHL – Omaha Knights, po czym wrócił do swojego pracodawcy, którego reprezentował w sezonie 1951/1952. Następnie przeniósł się do klubu ligi OSHL – Vernon Canadians, w którym występował do 1954 roku. W międzyczasie grał również w ramach wypożyczeniach w klubach ligi OHASr: Brantford Redmen i Hamilton Tigers. W 1955 roku został zawodnikiem klubu ligi OHASr – Stratford Indians, w którym w 1957 roku w wieku 28 lat zakończył karierę sportową.
Statystyki[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Drużyna | Liga | Sezon zasadniczy | Playoffy | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Gole | Asysty | Punkty | Kary | +/− | PP | SH | GW | M | G | A | Pkt | Kary | |||||
| 1947-1948 | Windsor Spitfires | OHAJr | 33 | 18 | 32 | 50 | 25 | – | – | – | – | 12 | 1 | 4 | 5 | 21 | ||
| 1947-1948 | Detroit Brights Goodyears | IHL | 24 | 8 | 16 | 24 | 68 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
| 1948-1949 | Detroit Auto Club | IHL | 6 | 2 | 4 | 6 | 26 | – | – | – | – | 6 | 1 | 3 | 4 | 36 | ||
| 1948-1949 | Windsor Spitfires | OHAJr | 42 | 19 | 29 | 48 | 98 | – | – | – | – | 4 | 0 | 1 | 1 | 2 | ||
| 1949-1950 | Indianapolis Capitals | AHL | 65 | 16 | 31 | 47 | 37 | – | – | – | – | 8 | 2 | 6 | 8 | 21 | ||
| 1949-1950 | Detroit Red Wings | NHL | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | – | – | – | – | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | ||
| 1950-1951 | Indianapolis Capitals | AHL | 35 | 7 | 8 | 15 | 31 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
| 1950-1951 | Omaha Knights | USHL | 10 | 4 | 5 | 9 | 26 | – | – | – | – | 10 | 2 | 1 | 3 | 24 | ||
| 1951-1952 | Indianapolis Capitals | AHL | 50 | 2 | 8 | 10 | 35 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
| 1952-1953 | Vernon Canadians | OSHL | 16 | 2 | 2 | 4 | 16 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
| 1952-1953 | Brantford Redmen | OHASr | 11 | 6 | 10 | 16 | 26 | – | – | – | – | 4 | 1 | 2 | 3 | 4 | ||
| 1953-1954 | Vernon Canadians | OSHL | 43 | 5 | 25 | 30 | 51 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
| 1953-1954 | Hamilton Tigers | OHASr | 2 | 0 | 0 | 0 | 4 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
| 1955-1956 | Stratford Indians | OHASr | 27 | 8 | 14 | 22 | 59 | – | – | – | – | 7 | 2 | 3 | 5 | 22 | ||
| 1956-1957 | Stratford Indians | OHASr | 25 | 3 | 12 | 15 | 44 | – | – | – | – | 3 | 0 | 1 | 1 | 2 | ||
| Razem w OHASr (2 sezony) | 75 | 37 | 61 | 98 | 123 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||||
| Razem w OHASr (4 sezony) | 65 | 17 | 36 | 53 | 133 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||||
| Razem w IHL (2 sezony) | 30 | 10 | 20 | 30 | 94 | – | – | – | – | 6 | 1 | 3 | 4 | 36 | ||||
| Razem w AHL (3 sezony) | 150 | 25 | 47 | 72 | 103 | – | – | – | – | 8 | 2 | 6 | 8 | 21 | ||||
| Razem w NHL (1 sezon) | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | – | – | – | – | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | ||||
| Razem w USHL (1 sezon) | 10 | 4 | 5 | 9 | 26 | – | – | – | – | 10 | 2 | 1 | 3 | 24 | ||||
| Razem w OSHL (2 sezony) | 59 | 7 | 27 | 34 | 67 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||||
Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]
Doug McKay po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem. Trenował kluby lig SOJHL, OPJHL, OHASr, IHL i AHL: Hamilton Mountain (1976–1978), Welland Steelers (1978–1979), Kalamazoo Wings (1979–1981 – Puchar Turnera 1980), w którym grał w tym czasie jego syn – Doug oraz Adirondack Red Wings (1981–1982).
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
- Zawodnicze
- Puchar Caldera: 1950 z Indianapolis Capitals
- Puchar Stanleya: 1950 z Detroit Red Wings
- Szkoleniowe
- Turner Cup: 1980 z Kalamazoo Wings
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jego syn, Doug również był hokeistą, a obecnie jest trenerem hokejowym.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ A. Douglas McKay Obituary. Dignity Memorial – Funeral Homes, Cremation and Cemeteries. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Detroit Red Wings – New York Rangers 4:0 (ang.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Doug McKay (ur. 1929) – statystyki na NHL.com (ang.)
- Doug McKay (1929–2020) w bazie Quanthockey.com (ang.)
- Doug McKay (ur. 1929) – statystyki na Legends of Hockey (ang.)
- Doug McKay (1929–2020) w bazie Eliteprospects.com (ang.)
- Doug McKay (ur. 1929) w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
- Doug McKay (ur. 1929) – statystyki na Redwingslegends.blogspot.com