Dudowa Kotlina
Dudowa Kotlina, Dudowy Kocioł – polodowcowy kocioł na zachodnich zboczach Doliny Starorobociańskiej w Tatrach Zachodnich. Znajduje się w górnej części doliny, na północno-wschodnich stokach Kończystego Wierchu, tworząc tzw. dolinę wiszącą[1]. Od strony Doliny Starorobociańskiej jej zbocza podcięte są stromymi Dudowymi Turniami ze żlebami Mała Szczerba i Wielka Szczerba. Dno Dudowej Kotliny znajduje się na wysokości ok. 1675 m n.p.m. Jest nierówne, znajduje się na nim kilka niewielkich moren[2]. W zagłębieniach między tymi morenami znajdują się Dudowe Stawki (w lecie czasami wysychają). Dudowy Kocioł to trawiasty teren, który dawniej był wypasany (wchodził w skład Hali Stara Robota)[3]. Po zaprzestaniu wypasu stopniowo zarasta kosodrzewiną. Powyżej niego w południowym kierunku znajdują się upłazki nazwane przez juhasów Cielęcymi Tańcami[1].
Dudowy Kocioł i Dudowe Stawki są dobrze widoczne z zielonego turystycznego szlaku z Doliny Chochołowskiej na Kończysty Wierch.
Nazwy Dudowej Kotliny i sąsiednich obiektów pochodzą od góralskiego nazwiska Duda[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Grzegorz Barczyk, Adam Piechowski, Grażyna Żurawska, Bedeker tatrzański, Ryszard Jakubowski (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5.