Dwór (budynek)
Dwór (łac. curia, niem. Hof) – mieszkalna lub mieszkalno-obronna siedziba szlachty lub ziemiaństwa, położona w posiadłości ziemskiej. Budowana niejednokrotnie w miejscu zamku. W XVI w. przybrała formę rezydencji o charakterze dworu obronnego (niem. feste), który przekształcił się z zamku lub wieży obronnej. Często dwór podobny był do zamku na wodzie, otoczony fosą, do którego prowadził most zwodzony, czyli posiadał jego atrybuty. Dwór funkcjonował na prawie rycerskim, był lennem lub alodium[1][2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Romuald M. Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona "Wspólnota Akademicka", 2008, s. 6. ISBN 978-83-89102-63-8.
- ↑ Małgorzata Chorowska: Rezydencje średniowieczne na Śląsku. Zamki, pałace, wieże mieszkalne. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2003, s. 17. ISBN 83-7085-680-2.