Dyskredytacja

Dyskredytacja – rodzaj krytyki, która:

a) nie dotyczy meritum, lecz osoby;

b) nie jest analizą i syntezą opisową, ale wypowiedzią ocenno-perswazyjną;

c) jest rezultatem i przejawem własnego zaangażowania w sprawę, w jakiś spór podyktowany rozbieżnością interesów i poglądów;

d) jest nieżyczliwa (choć niekoniecznie złośliwa);

e) służy dyskwalifikacji przeciwnika, a nie wpływaniu na jego poprawę.