Eduard Oja
| Data i miejsce urodzenia |
17 stycznia 1905 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
16 kwietnia 1950 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Eduard Oja (ur. 17 stycznia 1905 w Palupõhji, zm. 16 kwietnia 1950 w Tartu)[1] – estoński kompozytor, dyrygent, skrzypek i pedagog.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Naukę gry na skrzypcach rozpoczął późno, bo dopiero w wieku 20 lat. Początkowo uczył się w średniej szkole muzycznej w Tartu. W latach 1927–1932 studiował kompozycję w klasie Heino Ellera w wyższej szkoły muzycznej w Tartu[1].
Już w czasie studiów prowadził kilka chórów, między innymi chór mieszany i chór żeński oraz Stowarzyszenie Śpiewaków, które pod jego kierownictwem odnosiło sukcesy w latach 1930–1934. W 1930 opublikował podręcznik kształcenia i doskonalenia słuchu muzycznego. Pracował też jako nauczyciel teorii muzyki w kilku szkołach muzycznych w Tartu[1][2].
Po wojnie wycofał się z życia publicznego. Nie są znane żadne jego kompozycje powstałe po 1948. Zmarł w 1950. Jego grób znajduje się na cmentarzu św. Pawła w Tartu[3].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Na twórczość kompozytorską Oji składają się utwory symfoniczne, kamerale i wokalne – zarówno pieśni chóralne, jak i solowe. Skomponował też operę Lunastatud vanne (Oath Redeemed), która zdobyła pierwsze miejsce na konkursie organizowanym z okazji 75-lecia teatru estońskiego w 1940. Jednak kompozytor sam zniszczył jej partyturę. Inną ważną kompozycją była kantata Kojuminek (The Return Home) na głos, chór męski i orkiestrę do tekstu Marie Under, opowiadającego o wydarzeniach wojny zimowej ze Związkiem Radzieckim. Kantata ta, podobnie jak większość kompozycji Oji, została zniszczona podczas II wojny światowej[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Eduard Oja. [w:] Estonian Music Information Centre [on-line]. [dostęp 2018-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-28)]. (ang. • est.).
- ↑ a b Eduard Oja. [w:] Opetaja [on-line]. [dostęp 2018-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-15)]. (est.).
- ↑ Risto Mets: Tartu laulupidu mälestab laulupeotegelasi. tartu.postimees.ee, 10 czerwca 2009. [dostęp 2018-04-18]. (est.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Eduard Oja w bazie AllMusic (ang.) (ang.)
- Dyskografia Eduard Oja w bazie MusicBrainz (ang.) (ang.)
- Eduard Oja w bazie Discogs.com (ang.) (ang.)
- Eduard Oja w Estonian Music Information Centre (ang.)
- Aare Tool: Aspects of Octatonicism in the Music of Eduard Oja. žurnalai.lmta.lt. [dostęp 2018-04-15]. (ang.).