Elizabeth Clementine Stedman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Elizabeth Clementine Dodge)
Elizabeth Clementine Stedman
Ilustracja
Elizabeth Clementine Stedman
Imię i nazwisko

Elizabeth Clementine Dodge Stedman Kinley

Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1810
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

19 listopada 1889
Nowy Jork

Narodowość

amerykańska

Język

angielski

podpis

Elizabeth Clementine Stedman (ur. 10 grudnia 1810 w Nowym Jorku, zm. 19 listopada 1889 tamże) – amerykańska poetka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Elizabeth Clementine Stedman urodziła się w Nowym Jorku jako Elizabeth Clementine Dodge, córka Davida Lowa Dodge’a, założyciela Nowojorskiego Towarzystwa Pokojowego i Sary (Sarah) Cleveland, córki Aarona Clevelanda. Bratem autorki był znany abolicjonista, bojownik o prawa Indian i jeden z założycieli organizacji młodzieżowej YMCA William E. Dodge. W 1830 roku poślubiła Edmunda Burke’a Stedmana[1], który zmarł w 1835 po zaledwie pięciu latach wspólnego życia[1]. W 1841 wyszła ponownie za mąż za polityka i dyplomatę Williama B. Kinneya[1]. Syn poetki, Edmund Clarence Stedman był poetą i krytykiem literackim[2], wydawcą (wraz z George’em Edwardem Woodberrym) dziesięciotomowej edycji dzieł zebranych Edgara Allana Poe'a[1]. W czasie czternastoletniego pobytu w Europie autorka była znajomą Roberta Browninga i Elizabeth Barrett Browning[3].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Poetka napisała tragedię Bianca Capello, poemat Felicità i wiele drobniejszych utworów. Do jej znanych wierszy należy utwór The Quakeress Bride[4] (Kwakierska narzeczona). Tworzyła ody, na przykład Ode on Heaven (Oda do Nieba). Pisała także wiersze w formie sonetu – między innymi A Dream[5] (Marzenie). Innym przywoływanym wierszem jest utwór To a boy[6] (Do chłopca). Przykładem wersyfikacyjnego kunsztu poetki jest wiersz The Coliseum by Night (Koloseum Nocą), napisany strofą spenserowską. Tej samej zwrotki poetka użyła też w wierszu Hymn to the Alps (Hymn do Alp). Natomiast w wierszu The Dying Child (Umierające dziecko) autorka zastosowała strofę siedmiowersową rymowaną aabcccb, znaną choćby z najwybitniejszego prowansalskiego poematu epickiego, Mirejo Frédérica Mistrala. Tego schematu użyła również w lirykach The Blind Psalmist (Ślepy psalmista) i To the Dying Year (Do odchodzącego roku). Za to w wierszu Winter (Zima) zastosowała strofę dziewięciowersową aaabccccb.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Mrs. Elizabeth Clementine Stedman. The Edgar Allan Poe Society of Baltimore. [dostęp 2016-08-09]. (ang.).
  2. Edmund Clarence Stedman (1833-1908). New York Historical Society. [dostęp 2016-08-09]. (ang.).
  3. Susan L. Rattiner [ed.]: Great Poems by American Women: An Anthology. Mineola: Dover Publications, 1998, s. 51. ISBN 0-486-40164-2.
  4. Elizabeth Clementine Stedman (Kinney): The Quakeress Bride. [w:] An American Anthology, 1787–1900. [on-line]. Bartleby.com. [dostęp 2016-08-09]. (ang.).
  5. Elizabeth Clementine Stedman (Kinney): A Dream. [w:] An American Anthology, 1787–1900. Edited by Edmund Clarence Stedman [on-line]. Bartleby.com. [dostęp 2016-08-09]. (ang.).
  6. Elizabeth Clementine Kinney: To a Boy. AllPoetry. [dostęp 2016-08-09]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Felicità: a Metrical Romance by Elizabeth C. Kinney, James R. Dickerson, New York 1855.
  • Poems Elizabeth C. Kinney, Hurd and Houghton, New York 1867.
  • Bianca Capello. A Tragedy by Elizabeth C. Kinney, Hurd and Houghton, New York 1873.