Ellie van den Brom

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ellie van den Brom
Ilustracja
Ellie van den Brom w 1968
Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1949
Amsterdam

Wzrost

172 cm

Reprezentacja

 Holandia

Elisabeth Margot „Ellie” van den Brom (ur. 18 czerwca 1949 w Amsterdamie) – holenderska łyżwiarka szybka.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 1968 Brom uczestniczyła w zimowych igrzyskach olimpijskich w Grenoble. Brała wówczas udział w dwóch konkurencjach łyżwiarstwa szybkiego: biegu na 500 m (5. miejsce) i biegu na 1000 m (13. miejsce). W 1972 w Sapporo powróciła na igrzyska, biorąc udział w trzech konkurencjach łyżwiarstwa szybkiego: biegu na 500 m (10. miejsce), biegu na 1000 m (7. miejsce) i biegu na 1500 m (4. miejsce)[1].

9 lutego 1969 roku w Davos ustanowiła nowy rekord świata w konkurencji biegu na 1000 m kobiet, kończąc bieg z 1 minutą i 30 sekundami. Po niecałym roku rekord ten pobiła Ludmiła Titowa[2].

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Dystans Czas Data Miejsce
500 m 44,35 4 marca 1972 Holandia Heerenveen
1000 m 1.30,0 9 lutego 1969 Szwajcaria Davos
1500 m 2.18,39 15 stycznia 1972 Niemcy Inzell
3000 m 4.58,05 16 stycznia 1972 Niemcy Inzell
Źródło:[3][4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ellie van den Brom. Sports Reference. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)]. (ang.).
  2. Ontwikkeling wereldrecord 1000 meter vrouwen. SchatsStatistiken. [dostęp 2016-03-28]. (niderl.).
  3. Hedman Bijlsma, Tom Dekkers, Alex Dumas, Gé du Maine, Hans Niezen, Karel Verbeek: Schaatsseizoen '73-'74: statistische terugblik. Leusden: Stichting Schaatsseizoen, 1974.
  4. Wim van Eyle: Een Eeuw Nederlandse Schaatssport. Utrecht: Uitgeverij Het Spectrum, 1982. ISBN 90-274-9476-2.