Emilia Skaura

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emilia Skaura
Aemilia Scaura
Rodzina

Emiliusze

Data urodzenia

ok. 100 p.n.e.

Data śmierci

82 p.n.e.

Ojciec

Marek Emiliusz Skaurus

Matka

Cecylia Metella Dalmatyka

Mąż

1. Manliusz Acyliusz Glabrion
2. Pompejusz

Aemilia Scaura (ur. ok. 100 p.n.e. - zm. 82 p.n.e.) – córka patrycjuszowskiego polityka rzymskiego Marka Emiliusza Skaura i jego drugiej żony Cecylii Metelli Dalmatyki.

W chwili jej urodzin Skaur miał około 60 lat, był jednym z najbardziej wpływowych polityków Rzymu, zajmował stanowisko przywódcy senatu, czyli był princeps senatus. Po śmierci Emiliusza Skaura jej matka poślubiła Lucjusza Korneliusza Sullę, przyszłego dyktatora, który odpowiadał odtąd za wychowanie i majątek pasierbicy. Sulla użył swojej pasierbicy jako środka wzmacniania politycznych sojuszy. W 82 p.n.e. Emilia była zamężna z Manliuszem Acyliuszem Glabrionem (Manius Acilius Glabrio). Jej mąż krytykował postępowanie Sulli. Mimo że była w zaawansowanej ciąży, Sulla zmusił ją do przeprowadzenia rozwodu z Glabrionem i poślubienia Gnejusza Pompejusza Wielkiego, który też musiał się w tym celu rozwieść z Antistią. Małżeństwo to miało związać Pompejusza, którego rodzina niedawno osiągnęła status senatorski, ze starą, arystokratyczną rodziną Emiliuszów, a przez to podnieść znaczenie tego rosnącego we wpływy polityka i powiązać go ze stronnictwem Sulii. Wkrótce po ślubie Emilia zmarła w połogu.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]