Endoskopowe powiększanie piersi

Endoskopowe powiększenie piersi (przezpachowe powiększanie piersi) – zabieg chirurgiczny polegający na tym, że piersi powiększane są za pomocą implantów piersiowych wkładanych poprzez małe nacięcie w dole pachowym.

W języku angielskim stosuje się nazwę „transaxillary breast augmentation”, natomiast w języku polskim alternatywna nazwa, czyli „przezpachowe powiększenie piersi” jest rzadziej stosowana. Częściej używaną nazwą jest „endoskopowe powiększanie piersi”, gdyż nierzadko w tej metodzie używa się endoskopu w celu właściwego otwarcia kieszeni na implant.

Zalety

Główną zaletą tej metody jest całkowity brak blizn w obrębie piersi. Implant wkładany jest przez cięcie pod pachą, gdzie skóra jest luźna i zwykle pomarszczona, więc po zagojeniu blizna powinna być niewidoczna nawet przy podniesionych do góry ramionach. Z tego właśnie powodu część pacjentek chce powiększenia piersi właśnie tą metodą. Jest to metoda z wyboru przede wszystkim dla modelek topless i aktorek, ale decydują się też na nią kobiety, które po prostu chcą ukryć fakt, że powiększyły piersi. Unikając blizny na piersi, powiększenie takie jest nie tylko dyskretne, a także w najmniejszym stopniu ingeruje w anatomię piersi. Jest to również metoda z wyboru przy zabiegach powiększania lub wyrównania klatki piersiowej implantami u mężczyzn.

Wykonanie zabiegu

Zabieg polega na nacięciu skóry w dole pachowym, stworzeniu „kieszeni” na implant pod gruczołem, powięzią lub mięśniem piersiowym większym (wtedy właśnie używa się endoskopu, aby móc dobrze ocenić i odpreparować tkanki piersi lub pod piersią, które zlokalizowane są względnie daleko od cięcia) oraz wsunięciu implantu spod pachy, aż pod samą pierś i tym samym powiększeniu lub wypełnieniu jej.

Ograniczenia

Z uwagi na jej wymagania techniczne bardzo niewielu chirurgów opanowało metodę przezpachową i dlatego jest ona najrzadziej stosowana. Jako, że stosowana jest jedynie przez wyspecjalizowanych w niej lekarzy, to wbrew obiegowym opiniom metoda ta ma porównywalny odsetek powikłań co przy innych metodach powiększania biustu.

Bibliografia

1. Ahmet C. Aygit, Karaca Basaran, Ebru Sen Mercan: Transaxillary Totally Subfascial Breast Augmentation with Anatomical Breast Implants: Review of 27 Cases; Plast. Reconstr. Surg. 131: 1149, 2013.
2. Filipe Volpe Basile, Antonio Roberto Basile: Reoperative Transaxillary Breast Surgery: Using the Axillary Incision to Treat Augmentation-related Complications; Aesth Plast Surg (2012) 36:323–330.
3. Elvio B. Garcia; Antonio C. Graziozi; Marcel V.A. de Menezes et all: breast Augmentation with Transaxillary Approach: The Advantages of a Z Incision. A 344 Case experience; Vol. 126, No. 4 Supplement to Plastic and Reconstructive Surgery.
4. M. V. Küntscher: Patients Satisfaction after Primary Transaxillary Submuscular Breast Augmentation; Handchir Mikrochir Plast Chir 2012; 44: 227–233.
5. Chang Liu, Yuzhe Chen, Yajuan Xu, Qi Qu, Zijun Wang, Yan Fan: Transaxillary Endoscopic Approach to Capsular Contracture Following Previous Breast Augmentation: Operative Technique and Clinical Outcome; Aesth Plast Surg (2020) 44:28–34.
6. Alexandre M. Munhoz., Klaus Fells., Eduardo Arruda, et all: Subfascial Transaxillary Breast Augmentation Without Endoscopic Assistance: Technical Aspects and Outcome; Aesth. Plast. Surg. 30:503-512, 2006.
7. Boliglowa, Dominik: “My algorithm for choosing different breast implants and surfaces”; II Visegrad Congress Plast Surg, Brno, Czechia, Sept 2021
8. Igor Niechajev: Improvements in Transaxillary Breast Augmentation; Aesth Plast Surg (2010) 34:322–329.
9. Luiz Haroldo Pereira, Aris Sterodimas: Transaxillary Breast Augmentation: A Prospective Comparison of Subglandular, Subfascial, and Submuscular Implant Insertion; Aesth Plast Surg (2009) 33:752–759.
10. Price Carl I, Eaves Felmont F, Nahai Foad et al: Endoscopic Transaxillary Subpectoral Breast Augmentation: Plast. Reconstr. Surg. October 1994, vol 94, no 5.
11. Ana Claudia Weck Roxo, Ruy Garcia Marques, Claudio Cardoso De Castro and Jose Horácio Aboudib: Utility of Video-Assisted Endoscopy in Transaxillary Breast Augmentation; Aesthetic Surgery Journal 2015, Vol 35(3) 265–272.
12. Jose Maria Serra-Renom, Manuel Fernandez Garrido and Tai Sik Yoon: Augmentation Mammaplasty with Anatomic Soft, Cohesive Silicone Implant Using the Transaxillary Approach at a Subfascial Level with Endoscopic Assistance; Plast. Reconstr. Surg. 116: 640, 2005.
13. Rubem Lang Stumpfle, Lucas Figueras Pereira-Lima , Andre Alves Valiati, Guilherme da Silva: Mazzini: Transaxillary Muscle-Splitting Breast Augmentation: Experience with 160 Cases; Aesth Plast Surg (2012) 36:343–348.
14. John B. Tebbetts: Axillary Endoscopic Breast Augmentation: Processes Derived from a 28-Year Experience to Optimize Outcomes; Plast. Reconstr. Surg. 118 (Suppl.): 53S, 2006.
15. Carl Troitus: Correction of Implant Ptosis after Transaxillary Subpectoral Breast Augmentation; Plast. Reconstr. Surg 98: 889-896, 199.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.