Europejski kodeks postępowania w zakresie dezinformacji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

W 2018 r. Komisja Europejska zwołała przedstawicieli głównych firm technologicznych i branży reklam internetowych w celu opracowania dobrowolnych ram samoregulacji przemysłu w celu zwalczania dezinformacji[1]. Inicjatywa powstała w następstwie skandalu Facebook-Cambridge Analytica i rosyjskiej ingerencji w wybory prezydenckie w USA w 2016 roku. Komisja wyraziła zaniepokojenie, że "masowe kampanie dezinformacyjne online" są "szerzone przez szereg krajowych i zagranicznych podmiotów, aby zasiać nieufność i tworzyć napięcia społeczne".[2] Ponadto, zgodnie z opinią Komisji, platformy internetowe, na których prowadzone są te kampanie, "nie działają proporcjonalnie, nie odpowiadając wyzwaniom wynikającym z dezinformacji i manipulacji infrastruktur platform".[2]

Kodeks określa definicję dezinformacji oraz pięć szerokich zobowiązań dla firm branżowych. Podpisujące podmioty zobowiązują się do sporządzenia corocznych sprawozdań z samooceny, które zostaną poddane przeglądowi przez Komisję Europejską.

Definicja dezinformacji[edytuj | edytuj kod]

Kodeks definiuje dezinformację jako "fałszywą lub wprowadzającą w błąd informację, która, w sumie,

  • a) jest tworzona, prezentowana i rozpowszechniana w celu uzyskania korzyści gospodarczych lub celowego oszustwa publicznego; oraz
  • b) może powodować szkodę publiczną, która ma na celu zagrożenie demokratycznym procesom politycznym i politycznym, a także dobra publiczne, takie jak ochrona zdrowia, środowiska lub bezpieczeństwa obywateli UE".[1]

Kodeks uznaje, że definicja dezinformacji wyklucza "wprowadzającą w błąd reklamę, zgłaszanie błędów, satyrę i parodię lub wyraźnie określone stronnicze wiadomości i komentarze".[1]

Zobowiązania[edytuj | edytuj kod]

Kodeks określa pięć ogólnych zobowiązań dla sygnatariuszy branżowych co umożliwia elastyczne przyjęcie kodeksu. Podpisujący mogą wybrać, jakie zobowiązania będą przestrzegać w zależności od charakteru swoich usług i możliwości technicznych[1].

Przeglądanie umieszczania reklam[edytuj | edytuj kod]

Podpisujący uznają potrzebę "znaczącej poprawy kontroli umieszczania reklam, w szczególności w celu zmniejszenia przychodów podmiotów dostarczających dezinformację".[1]

Reklama polityczna i reklama na temat problemów[edytuj | edytuj kod]

Sygnatariusze ogólnie „potwierdzają wezwanie [Komisji Europejskiej] do uznania ważności zapewnienia przejrzystości reklam politycznych i tematycznych”. [1]

Integracja usług[edytuj | edytuj kod]

Sygnatariusze uznają „znaczenie zintensyfikowania i wykazania skuteczności wysiłków zmierzających do zamknięcia fałszywych kont, a także znaczenie ustanowienia jasnych systemów oznaczania i zasad dla botów, aby zapewnić, że ich działań nie można pomylić z interakcjami międzyludzkimi”[1].

Wzmocnienie konsumentów[edytuj | edytuj kod]

Sygnatariusze zobowiązują się „inwestować w środki technologiczne w celu nadania priorytetu odpowiednim, autentycznym i autorytatywnym informacjom, w stosownych przypadkach, w wyszukiwarce, kanałach informacyjnych lub innych automatycznie ocenianych kanałach dystrybucji”[1].

Wzmocnienie społeczności badawczej[edytuj | edytuj kod]

Ogólnie rzecz biorąc, sygnatariusze „zobowiązują się do wspierania w dobrej wierze niezależnych wysiłków na rzecz śledzenia dezinformacji i zrozumienia jej wpływu”. [1]

Sygnatariusze[edytuj | edytuj kod]

  • Facebook (2018)[3]
  • Google (2018)[3]
  • Twitter (2018)[3]
  • Mozilla (2018)[3]
  • Association des agences conseils en communication (AACC) (2018)[3]
  • European Association of Communications Agencies (EACA) (2018)[3]
  • EDiMA (2018)[3]
  • Interactive Advertising Bureau Europe (2018)[3]
  • Union of Belgian Advertisers (UBA) (2018)[3]
  • World Federation of Advertisers (WFA) (2018)[3]
  • AKA (2018)[3]
  • Microsoft (2019)[3]
  • SAR Marketing Communication Association (2019)[3]
  • TikTok (2020)[3]
  • Goldbach Audience (2020)[3]
  • Kreativitet & Kommunikation (2020)[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i Code of Practice on Disinformation. European Commission, 2022-02-24. [dostęp 2022-05-03]."Code of Practice on Disinformation". European Commission. February 24, 2022. Retrieved May 3, 2022.
  2. ↑ a b Communication From the Commission to the European Parliament, the Council, the European Economic and Social Committee and the Committee of the Regions: Tackling Online Disinformation: A European Approach. EUR-Lex, 2018-04-26. [dostęp 2022-05-03].
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Roadmaps to Implement the Code of Practice on Disinformation. European Commission, 2021-03-08. [dostęp 2020-05-03].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Europejski_kodeks_postępowania_w_zakresie_dezinformacji&oldid=72231149”