Fastigium
Fastigium, fastigium vertices – wierzchołkowo-grzbietowa powierzchnia ciemienia występująca u prostoskrzydłych długoczułkich przybierająca formę wypukłości[1][2]. Określana też jako wydatny, wystający kąt pomiędzy ciemieniem a twarzą[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2005, s. 340.
- ↑ Władysław Bazyluk: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XI Prostoskrzydłe – Orthroptera (Saltatoria). Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1956, s. 11.
- ↑ R. E. Snodgrass: Principles of Insect Morphology. Cornell University Press, 1935.