Feliks Drużbacki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Feliks Drużbacki, herbu własnego Lew – prawnik, ziemianin, działacz gospodarczy.

Ukończył I Gimnazjum w Przemyślu (1884), a następnie wydział prawa na Uniwersytecie Lwowskim, z tytułem doktora prawa[1].

Ziemianin, właściciel dóbr Prałkowce i Kruhel Mały pod Przemyślem[2]. Członek (1897-1914) i działacz Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego, prezes oddziału przemysko-birczańskiego (1912), potem przemysko-dobromilskiego (1913-1914)[3]. Członek Komitetu GTG (13 czerwca 1912 – 20 czerwca 1914)[4]. Detaksor (1907-1914) i delegat (1913) Wydziału Powiatowego w Przemyślu Galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego[5]. Członek i delegat Galicyjskiego Towarzystwa Łowieckiego (1914)[6].

Radny miast Przemyśla[1]. Członek Rady Powiatu (1898-1914) oraz zastępca członka (1899) i członek Wydziału Powiatowego (1900-1914) w Przemyślu[7], sympatyzował z narodową demokracją[8].

Jako porucznik rezerwy c.k. Armii, zmobilizowany po wybuchu I wojny światowej, pełnił służbę w twierdzy w szpitalu Czerwonego Krzyża, po zdobyciu Przemyśla przez wojska rosyjskie trafił do niewoli, skąd powrócił po wybuchu w Rosji rewolucji[1]. Członek Polskiej Rady Narodowej i jej Wydziału w Przemyślu (1918-1919). W latach 20. XX wieku członek Prezydium Krakowskiego Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń[9]. W latach trzydziestych współpracował z organizacją Ligi Morskiej i Kolonialnej w Przemyślu[10].

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej, syn Mikołaja i Amelii z d. Sakowicz .Ożenił się z Marią Wandą z Kowerskich, z którą m.in miał syna Józefa Maurycego (1906-1940), zamordowanego przez NKWD w Starobielsku[11], oraz córkę Annę Danutę Zofię , po mężu Mazzullo ( 1901- 1962 ) .

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Helena Jabłońska, Dziennik z oblężonego Przemyśla (1914–1915), wstęp, przypisy i opracowanie Stanisław Stępień, Przemyśl 2017 s. 132
  2. Jan Bigo, Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami [...] w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju, Lwów 1904, s. 86, 141
  3. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1897, s. 646; 1898, s. 745; 1899, s. 745; 1900, s. 745; 1901, s. 745; 1902, s. 829; 1904, s. 829; 1905, s. 829; 1912, s. 978; 1913, s. 1006; 1914, s. 1022.
  4. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1913, s. 1004; 1914, s. 1020.
  5. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1907, s. 816; 1908, s. 816; 1909, s. 869; 1910, s. 869; 1911, s. 869; 1912, s. 935; 1913, s. 958; 1914, s. 973;
  6. Spis członków i delegatów Galicyjskiego Towarzystwo Łowieckiego, Lwów 1914, s.45
  7. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1898, s. 323, 1899, s. 324, 1900, s. 323, 324; 1901, s. 323, 324; 1903, s. 345, 346; 1904, s. 345, 346; 1905, s. 345, 346; 1906, s. 360; 1907, s. 360; 1908, s. 360; 1909, s. 387, 388; 1910, s. 387, 388; 1911, s. 387, 388; 1912, s. 404; 1913, s. 456; 1914, s. 462, 363
  8. Adam Wątor, Spis większych właścicieli ziemskich należących do Stronnictwa Demokratyczno-Narodowego w dzielnicy austriackiej, "Galicja. Studia i materiały" t. 1, 2015, s. 332
  9. Rocznik polskiego przemysłu i handlu 1934, Warszawa 1934, s. 224
  10. Sprawozdanie z czynności Zarządu Oddziału Ligi Morskiej i Kolonialnej w Przemyślu, "Zew Morza" miesięcznik, nr 2, luty 1935, s. 4
  11. DRUŻBACKI Józef Maurycy – IPN Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie online [24.01.2020]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Helena Jabłońska, Dziennik z oblężonego Przemyśla (1914–1915), wstęp, przypisy i opracowanie Stanisław Stępień, Przemyśl 2017 s. 132