Florence Freeman
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1836 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
ok. 1883 |
| Narodowość |
amerykańska |
| Dziedzina sztuki |
rzeźba |
Florence Freeman (ur. 1836 w Bostonie, zm. ok. 1883 w Rzymie) – amerykańska rzeźbiarka, działająca w Rzymie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Urodziła się w 1836 roku w Bostonie[1]. Była siostrzenicą artysty Jamesa Edwarda Freemana[1], a także krewną rzeźbiarki Horatii Augusty Latilli Freeman[2]. Kształciła się w pracowni rzeźbiarskiej Richarda Saltonstalla Greenougha[2]. Dzięki wsparciu aktorki Charlotte Cushman wyjechała w 1861 roku do Włoch, gdzie z początku zamieszkała we Florencji[2][3] i pobierała nauki u Hirama Powersa[2]. Zachęcona przez Harriet Hosmer, osiadła następnie w Rzymie[3]. Tam dołączyła do kręgu amerykańskich rzeźbiarek, do którego oprócz Hosmer należały m.in. Margaret Foley, Edmonia Lewis i Emma Stebbins[4]. W Rzymie Freeman otworzyła własną pracownię, w której tworzyła płaskorzeźby, popiersia, statuetki i elementy dekoracyjne kominków[2]. Jej rzeźba Sandalphon, The Angel of Prayer, należała do poety Henry’ego Wadswortha Longfellowa, a dziś znajduje się w muzeum poety w Cambridge[2].
Freeman porównywano do Hildy, bohaterki powieści Marmurowy faun Nathaniela Hawthorneʼa, której tematem było środowisko artystek w Rzymie[2]. Zmarła ok. 1883 roku w Rzymie[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Freeman, Florence, [w:] Benezit Dictionary of Artists, Oxford University Press, 2010, ISBN 978-0-19-977378-7.
- ↑ a b c d e f g h Florence Freeman, [w:] Charlotte Streifer Rubinstein, American Women Sculptors: A History of Women Working in Three Dimensions, Boston: G.K. Hall, 1990, s. 90–91, ISBN 0-8161-8732-0.
- ↑ a b Patricia Cronin, Harriet Hosmer: Lost and Found, a Catalogue Raisonné, Milano: Edizioni Charta, 2009, s. 17, ISBN 978-88-8158-732-2.
- ↑ Jacqueline Marie Musacchio, Anne Whitney Abroad, 1867–1868, „Nineteenth-Century Art Worldwide”, 13 (2), 2014 [dostęp 2022-03-08] (ang.).