Formacja Gartleya

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Formacja Gartleya – w analizie technicznej, formacja zaliczana do wskaźników kontynuacji trendu. Warunek konieczny spełnienia formacji to ścisłe związki pomiędzy długościami poszczególnych fal[1].

Historia Formacji[edytuj | edytuj kod]

Formacja Gartleya została po raz pierwszy opisana w książce Profits in the Stock Market z 1935 roku. Jej druga młodość przypada na początek XXI wieku, kiedy to Scott Carney w książce Harmonic Trading Volume 1 przypomniał o jej istnieniu, na cześć jej twórcy nazywając ją mianem Gartley 222, i opisując proporcje matematyczne poszczególnych odcinków. Jest to najbardziej znana i jednocześnie cechująca się najbardziej ścisłymi wymaganiami formacja harmoniczna. Rysowanie Gartleya rozpoczyna się od znalezienia punktu zaczepienia dla odcinka X.

Zależności matematyczne w formacji[edytuj | edytuj kod]

  • Odcinek AB musi zatrzymać się na 61,8% odcinka XA
  • Odcinek BC musi zatrzymać się w przedziale od 38,2-88,6% AB
  • Odcinek CD musi zatrzymać się w przedziale 127,0-161,8% AB i 78,6% XA.

Kierunek ruchu po wystąpieniu formacji[edytuj | edytuj kod]

Formacja Gartleya jest formacją kontynuacji trendu, dlatego po jej wystąpieniu należy oczekiwać poruszania się cen w kierunku poprzedzającego ją trendu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gartley Pattern Definition. Investopedia, 2022-05-25. [dostęp 2022-08-14]. (ang.).