Fort międzypolowy artyleryjski 53 „Bodzów”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Fort 53 Bodzów – jeden z fortów Twierdzy Kraków. Powstał w 1884 roku jako fort półstały, ziemno-drewniany. W latach 1913–1914 przebudowany na dzieło stałe z przyległymi bateriami, wałem i schronem. Fort jest położony na wzgórzu Solnik w Krakowskim Bodzowie. Z fortu rozlega się widok na dużą część Krakowa.

Fort Bodzów panował nad południowym brzegiem Wisły i całą rozległą okolicą leżącą u jego stóp. W 1936 r. adaptowany na zaplecze szybowiska[1][2]. Fort został nieznacznie uszkodzony w czasie działań wojennych. W 1955 roku przeznaczono go do rozbiórki, w celu odzyskania materiałów budowlanych, planu tego nie udało się jednak zrealizować ze względu na zbyt duże koszty. Obecnie fort jest w znacznym stopniu zrujnowany. Wzgórze Solnik zaś stało się terenem służącym rekreacji jako tzw. Uroczysko Kostrze[3].

W otoczeniu fortu i na pobliskich wzgórzach wykuto w skale sześć kawern (kawerny fortu Bodzów). Miały służyć jako magazyny lub podziemne schrony dla żołnierzy[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Historia – Aeroklub Krakowski [online], www.aeroklubkrakowski.pl [dostęp 2016-03-31].
  2. Joanna Karpowicz, Sekcja Lotnicza w Krakowie – 1945-1949: Przeprowadzka do Fortu Bodzowskiego [online], Sekcja Lotnicza w Krakowie – 1945-1949 [dostęp 2016-03-31].
  3. Zbigniew Sikora, Miłosz Podwika. Szlak lasów miejskich Krakowa. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej – Miasto Kraków [on-line]. 2017-03-31. [dostęp 2017-11-16].
  4. K.J. Wielgus: Kawerny fortu Bodzów. 2019-10-21. [dostęp 2017-11-16].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]