Ganowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tańczący Gana w świątyni w Deogarh

Ganowie (sanskryt: गण, trl. gaṇa, „grupa”, „plemię”, „oddział”, ang. gana) – w mitologii indyjskiej klasa istot o stosunkowo negatywnej waloryzacji. Są związani z Śiwą, opisywani są często jako stanowiący orszak tego boga.

Przywódcą ganów jest syn Śiwy i Parwati, Ganeśa, stąd bywa tytułowany jako Ganapati. Te oba jego najczęściej używane imiona znaczą dosłownie: „Pan ganów”[1]. Zwierzchnictwo nad ganami przypisuje się też postulowanemu synowi Śiwy, Andhace (inaczej Bhrynginowi).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red. nauk.). Wyd. 1. T. 1. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1998, s. 283, seria: Słowniki Encyklopedyczne „Książnicy”. ISBN 83-7132-369-7.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marta Jakimowicz-Shah, Andrzej Jakimowicz: Mitologia indyjska. Warszawa: WAiF, seria: mitologie świata. ISBN 83-221-0334-4.