George Mountbatten (4. markiz Milford Haven)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
George Mountbatten
4. markiz Milford Haven
Data urodzenia

6 czerwca 1961

Ojciec

David Mountbatten

Matka

Janet Mercedes Bryce

Żona

Sarah Walker
Clare Steel

Dzieci

Tatiana, Henry Mountbatten

George Mountbatten, wł. George Ivar Louis Mountbatten (ur. 6 czerwca 1961) – brytyjski arystokrata i przedsiębiorca, od 1970 markiz Milford Haven. Starszy syn Davida Mountbattena, 3. markiza Milford Haven i jego drugiej żony Janet Mercedes Bryce. Jest krewnym księcia Filipa i królowej Elżbiety II. Jako praprawnuk królowej Wiktorii zajmuje 640. miejsce w sukcesji do tronu brytyjskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

George Mountbatten urodził się w 1961. W 1970, po śmierci ojca, przejął tytuł markiza Milford Haven.

8 marca 1989 poślubił Sarah Walker (ur. 1961), córkę brytyjskiego biznesmena George’a Alfreda Walkera i Jean Hatton. Mieli dwoje dzieci:

  • Tatianę (ur. 1990)
  • Henry’ego (ur. 1991) - hrabiego Medyny i przyszłego dziedzica tytułu markiza Milford Haven[1].

Para rozwiodła się 27 lutego 1996.

20 sierpnia 1997 w amerykańskim miasteczku Coatue Point w stanie Massachusetts poślubił dziennikarkę Clare Steel. Małżeństwo nie ma dzieci.

W 2000 George Mountbatten założył serwis internetowy USwitch, który pomaga konsumentom porównać towary i usługi proponowane przez różnych producentów i dostawców. Sześć lat później, w marcu 2006, sprzedał stronę amerykańskiej firmie EW Scripps za około 210 mln funtów[2].

Jest aktywnym zawodnikiem polo. Trenerem drużyny, w której występuje jest Julian Hipwood[3].

Tytuły[edytuj | edytuj kod]

  • 6 czerwca 1961 – 14 kwietnia 1970: Hrabia Medyny
  • od 14 kwietnia 1970: Czcigodny Markiz Milford Haven

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Arthur Martin, Spared a driving ban for speeding, £90m Mountbatten heir who 'can't afford taxis', London: Daily Mail, 24 grudnia 2012.
  2. Queen’s cousin makes £100m in uSwitch sale, London: The Guardian [dostęp 2006-03-17].
  3. Yolanda Carslaw, 'Who’s who among polo’s star attractions', in The Financial Times, 23 lipca 2010 [1]