Grodzisko w Motyczu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grodzisko w Motyczu
Ilustracja
Widok na wzgórze, na którym znajdował się gródek
Państwo

 Polska

Miejscowość

Motycz

Ukończenie budowy

VIII wiek

Ważniejsze przebudowy

XVII wiek

Położenie na mapie gminy Konopnica
Mapa konturowa gminy Konopnica, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Grodzisko w Motyczu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Grodzisko w Motyczu”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Grodzisko w Motyczu”
Położenie na mapie powiatu lubelskiego
Mapa konturowa powiatu lubelskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Grodzisko w Motyczu”
Ziemia51°14′16,2″N 22°23′40,3″E/51,237833 22,394528

Grodzisko w Motyczu (zwane "Bębnem") znajduje się we wschodniej części Płaskowyżu Nałęczowskiego przy trakcie wiodącym z Lublina przez Wąwolnicę do Kazimierza nad Wisłą. Zlokalizowano je na lessowym cyplu prawego brzegu Czechówki. Cypel o długości około 300 m przy szerokości do 60 m, stanowi wyróżniającą się w krajobrazie jednostkę fozjograficzną. Większe wypłaszczenia na nim - podobnie jak i majdan grodziska - zajęte są pod uprawę, natomiast strome zbocza i obrzeże pokrywa gęsta, krzaczasta roślinność.

Przeprowadzona w latach sześćdziesiątych penetracja okolic wsi Motycz stała się podstawą do identyfikacji miejsca z pozostałością wczesnośredniowiecznego grodziska. Wiosną 1980 r. mieszkanka Motycza, pani Daniela Górniak, przyniosła do Zakładu Archeologii UMCS dużą ilość ceramiki datowanej na VIII-IX wiek. W ciągu następnych kilku dni rozpoznanie stanowiska przeprowadziły dr S. Hoczyk-Siwkowa i mgr M. Szewczyk-Libera. Stwierdziły one występowanie w sąsiedztwie "Bębna" ceramiki kultury pucharów lejkowatych i wczesnośredniowiecznej na obszarze kilku hektarów. W latach 1980-1983 wykonano pomiar grodziska i przeprowadzono na nim weryfikacyjno-sondażowe badania archeologiczne.

Pozostałości zewnętrznych, skrzyniowych konstrukcji wału od tej strony, a najprawdopodobniej także od strony północnej i wschodniej, zostały zniszczone podczas prac ziemnych, związanych z adaptacją wczesnośredniowiecznego grodziska na nowożytne fortalicjum, które na podstawie skromnych materiałów ceramicznych można datować nie wcześniej, jak na wiek XVII.

Makieta autorstwa Tomasza Krajewskiego, będąca rekonstrukcją gródka, dostępna jest dla zwiedzających w Pokoju Pamięci w Motyczu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Irena Kutyłowska - "Wczesnośredniowieczne grodzisko w Motyczu koło Lublina", Sprawozdania Archeologiczne, t. 41 (1990)
  • Czesław Maj - "Utkane z pamięci. Motyckie wspomnienia i opowieści", Lublin 2002