Grosz srebrny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Grosz srebrny (niem. Silbergroschen) – określenie cesarskich, austriackich i śląskich 3-krajcarowych groszy używane w celu odróżnienia ich od miedzianych groszy polskich z połowy XVIII w., stosowane też w pruskim systemie monetarnym z lat 1821–1873 dla 1/30 talara, chociaż bito je w bilonie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 129, ISBN 83-01-09710-8.