Gwendolen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gwendolen (z walijskiego gwen czyli biały, sprawiedliwy, błogosławiony i dolen czyli pętla, ogniwo łańcucha, pierścionek, łuk) – żeńskie imię, w powszechnym użyciu dopiero od końca XIX wieku[1]. Innym zapisem tego imienia jest między innymi Gwendolyn.

To standardowa, angielska forma łacińskiego imienia Guendoloena, które zostało po raz pierwszy użyte przez Geoffrey z Monmouth, jako imię legendarnej brytyjskiej królowej w jego dziele Historia Regum Britanniae (ok. 1138). Ponownie użył tego imienia w dziele Vita Merlini (ok. 1150) nadając je postaci żony tytułowego Merlina[2], doradcy Króla Artura. Dr Arthur Hutson sugeruje, że imię Guendoloena powstało z błędnego odczytania starego walijskiego miana Guendoleu[3].

Imię to nie było w powszechnym użyciu aż do XIX wieku. Wersja zapisu Gwendoline była używana w latach 60. XIX wieku. Miano to nosiła na przykład Gwendoline Anson, urodzona ok. 1837, córka Thomasa Ansona. Imię to pojawia się także w powieści Daniel Deronda, opublikowanej ok. 1874–6.

Osoby o tym imieniu[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mike Campbell, Meaning, origin and history of the name Gwendolen [online], Behind the Name [dostęp 2019-02-24].
  2. Gwendolen: Name Meaning, Popularity, and Similar Names [online], nameberry.com [dostęp 2019-02-24] (ang.).
  3. Concerning the Names Gwendolyn, Gwendolen, and Gwendoline [online], medievalscotland.org [dostęp 2019-02-24].