Henrik Agerbeck

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henrik Agerbeck
Pełne imię i nazwisko

Henrik Herbert Agerbeck

Data i miejsce urodzenia

10 września 1956
Frederiksberg

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1973–1974 KB
1975–1977 IFK Malmö 64 (23)
1978 KB 15 (13)
1978–1980 Hertha BSC 55 (12)
1980–1983 FC Nantes 47 (13)
1983–1986 FC Sochaux-Montbéliard 92 (16)
1986–1988 US Orléans 67 (12)
1988–1990 USL Dunkerque 60 (8)
1990–1993 Calais RUFC 78 (11)
1993–1994 Stade Portelois
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1978–1979  Dania 4 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Henrik Herbert Agerbeck (ur. 10 września 1956 we Frederiksbergu) – duński piłkarz występujący na pozycji napastnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Agerbeck karierę rozpoczynał w 1973 roku w zespole KB. W sezonie 1974 zdobył z nim mistrzostwo Danii. W 1975 roku odszedł do szwedzkiego drugoligowca, IFK Malmö. Występował tam przez trzy sezony, a potem wrócił do KB. W 1978 roku został graczem niemieckiej Herthy BSC. W Bundeslidze zadebiutował 12 sierpnia 1978 w zremisowanym 0:0 meczu z SV Darmstadt 98. 2 września 1978 w wygranym 4:1 pojedynku z Fortuną Düsseldorf strzelił pierwszego gola w Bundeslidze. Graczem Herthy był przez dwa sezony.

W 1980 roku Agerbeck przeszedł do francuskiego FC Nantes. W Division 1 zadebiutował 12 sierpnia 1980 w wygranym 4:3 spotkaniu z Tours FC, w którym zdobył też bramkę. W sezonie 1980/1981 wywalczył z zespołem wicemistrzostwo Francji, a w sezonie 1982/1983 mistrzostwo Francji.

W 1983 roku Agerbeck przeniósł się do innego pierwszoligowca, FC Sochaux-Montbéliard. Spędził tam trzy sezony, a potem występował w drugoligowych drużynach US Orléans oraz USL Dunkerque, trzecioligowym Calais RUFC, a także amatorskim Stade Portelois, gdzie w 1994 roku zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Danii Agerbeck zadebiutował 28 czerwca 1978 w zremisowanym 0:0 towarzyskim meczu z Islandią. W latach 1978–1979 w drużynie narodowej rozegrał 4 spotkania.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]