Henryk Biel z Błeszna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk (Indrzych) Biel z Błeszna
Herb
Ostoja
dworzanin króla Władysława Jagiełły
Rodzina

Bielowie herbu Ostoja

Data śmierci

po 1442

Ojciec

Abel Biel z Błeszna

Dzieci

Mikołaj Biel

Rodzeństwo

Mikołaj Biel z Błeszna, Zygmunt Biel z Libidzy

Henryk Biel z Błeszna zw. Indrzychem herbu Ostoja (zm. po 1442) – dziedzic Błeszna, dworzanin i posłaniec króla Władysława Jagiełły.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Abla Biela z Błeszna herbu Ostoja, podkomorzego wieluńskiego. Jego stryjem był Henryk Biel z Błeszna, kanonik gnieźnieński, proboszcz częstochowski. Miał dwóch braci - Zygmunta i Mikołaja, z którym władał Błesznem do roku 1425. Tego roku Henryk i Mikołaj Bielowie dokonali podziału majątku poojcowskiego, na który składały się wsie: Błeszno, Wrzosowa, Biała Mała i Wielka, Wilkowiecko, Kamyk, młyn Mierzanów i dąbrowę zw. Stare Borowno. Henrykowi przypadło Błeszno oraz Biała Mała, Wrzosowa i młyn Mierzanów. Od roku 1418 przebywał na dworze króla Władysława Jagiełły jako jego posłaniec i dworzanin. W roku 1420 był wysłany przez króla z transportem koni na Litwę. Miał syna Mikołaja, piszącego się condam de Blaschno (czyli: niegdyś z Błeszna), występującego w roku 1456[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J. Laberschek, Częstochowa i jej okolice w średniowieczu, Kraków 2006, s. 119.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J. Laberschek, Bielowie herbu Ostoja i ich zamek w Błesznie na tle polityki obronnej panujących w drugiej połowie XIV wieku, [w:] Zeszyty Historyczne, T. 1, s. 291-306.