Hermaios
| |
| król Indo-Greków | |
| Okres |
od ≈90 p.n.e. |
|---|---|
| Moneta | |
 Na awersie głowa króla i legenda w języku greckim, na rewersie siedzący na tronie Zeus dzierżący berło, monogramy władcy i napis w piśmie kharoszthi. | |
Hermaios – król Indo-Greków panujący w latach ok. 90–70 p.n.e., ostatni grecki władca kontrolujący Paropamisadę.
Jego państwo przetrwało do około 70 p.n.e., kiedy to upadło pod naporem koczowniczych plemion Yuezhi. Znane są liczne pośmiertne edycje monet Hermaiosa, wybijane przez zdobywców[1]. W zbarbaryzowanej i mocno zniekształconej formie były one emitowane jeszcze przez panującego w połowie I wieku króla Kuszanów Kujulę Kadphisesa[2].
Na części monet Hermaios przedstawiony jest w towarzystwie królowej Kalliope, przypuszczalnie swojej żony. Wspólny portret dał asumpt do przypuszczeń o znaczącej roli królowej w relacjach między państewkami greko-indyjskimi. Być może był to znak, że małżeństwo Hermaiosa i Kalliope pogodziło zwaśnione rody Eukratydesa i Eutydemosa[3].
Gwałtowne dyskusje wywołuje jeden z rozdziałów chińskiej Księgi Hanów. Mowa jest w niej o władcy imieniem Yīnmòfù (chiń. 陰末赴), który dzięki pomocy chińskiego generała Wen Zhonga pokonał Wūtóuláo (chiń. 烏頭勞, utożsamiany z królem Indo-Scytów Spalirisesem), zajął jego kraj Jìbīn (chiń. 罽賓, przypuszczalnie Kabul) i rządził odtąd w nim jako wasal Chin. Wielu badaczy, m.in. W.W. Tarn, utożsamiało Yinmofu z Hermaiosem[4]. Ponieważ wspomniany ustęp Hanshu odnosi się do czasów cesarza Han Yuandi (48–33 p.n.e.), wymaga to rewizji chronologii i przesunięcia daty upadku państwa greckiego w Paropamisadzie o kilkadziesiąt lat. Przeciwnicy tej hipotezy uważają, że odnosi się ona do walk wewnętrznych wśród plemion koczowniczych, a Yinmofu był w rzeczywistości np. jednym z władców Saków a nie Hermaiosem[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Osmund Bopearachchi, Some Observations on the Chronology of the Early Kushans, w: Des Indo-Grecs Aux Sassanides: Données Pour L'histoire Et la Géographie Historique, red. Rika Gyselen, Groupe pour l'étude de la civilisation du Moyen-Orient, Bures-sur-Yvette 2007, s. 47.
- ↑ Rafi-us Samad, The Grandeur of Gandhara: An Ancient Kingdom of Pakistan, Algora Publishing, New York 2011, s. 81.
- ↑ Krishna Chandra Sagar, Foreign Influence on Ancient India, Northern Book Centre, New Delhi 1992, s. 98.
- ↑ William Woodthorpe Tarn, The Greeks in Bactria and India, Cambridge University Press, Cambridge 2010, s. 340–343.
- ↑ Sudhakar Chattopadhyaya, The Sakas in India, Visva-Bharati, Santiniketan 1967, s. 24.