Hipoteza (element normy prawnej)
Hipoteza - element normy prawnej, który określa to, do kogo norma ta jest skierowana (kto jest jej adresatem), i który podaje okoliczności (warunki), w jakich ten ktoś musi się znaleźć, by norma ta miała w stosunku do niego swoje zastosowanie[1].
Określenie adresata normy prawnej można nazywać elementem podmiotowym hipotezy, a podanie okoliczności (warunków), w jakich ten adresat ma się znajdować, by norma miała wobec niego zastosowanie, elementem przedmiotowym hipotezy[2].
O samej hipotezie mówi się, że wyznacza ona zakres stosowania (zastosowania) normy prawnej[3].
Okoliczności, w jakich musi się znaleźć adresat danej normy prawnej, aby ta miała w stosunku do niego zastosowanie, można uznawać za okoliczności aktualizujące (uaktualniające) normę prawną[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- dyspozycja (element normy prawnej)
- sankcja (element normy prawnej)
- gratyfikacja (element normy prawnej)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M. Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Warszawa 2019, s. 73.
- ↑ M. Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Warszawa 2019, s. 73 przypis 2.
- ↑ a b M. Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Warszawa 2019, s. 75 przypis nr 4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Maciej Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Wydawnictwo CM, Warszawa 2019, ISBN 978-83-66704-82-4.