Host Identity Protocol

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

HIP (ang. Host Identity Protocol) – protokół identyfikacji hosta. Jest to technologia identyfikacji hosta używana w sieciach protokołu IP, takich jak Internet. Internet ma dwie główne przestrzenie nazw, adresy IP i system nazw domenowych. HIP rozdziela końcowy punkt identyfikacji i lokalizatora roli adresów IP. To wprowadza identyfikację hosta przestrzeni nazw w oparciu o infrastrukturę publicznego klucza bezpieczeństwa[1].

Protokół identyfikacji zapewnia metody bezpieczeństwa dla wieloadresowości IP i komputerów przenośnych. W sieciach, które implementują protokół identyfikacji hosta, wszystkie wystąpienia adresów IP w aplikacji są eliminowane i zastąpione kryptograficznymi identyfikatorami hostami. Klucze kryptograficzne są zazwyczaj, ale nie zawsze, samo wygenerowane[2].

Efektem eliminowania adresów IP w warstwach transportowych i aplikacji jest oddzielenie warstwy transportowej od warstwy między sieciowej w TCP/IP.

HIP został wyszczególniony w grupie roboczej HIP IETF[3]. Grupa badawcza Internet Research Task Force (IRTF) analizuje szersze wpływy HIP[4].

Grupa robocza jest wyczarterowana do produkcji próśb o komentarze (RFC) na eksperymentalnej ścieżce, lecz jest to zrozumiałe, że ich jakość i bezpieczeństwo właściwości musi odpowiadać wymaganiom ścieżki. Głównym celem produkowania eksperymentalnych dokumentów zamiast standardowych są nieznane skutki, które mechanizmy mogą mieć zastosowanie na aplikację i ogólnie w dużym stopniu na Internet[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. What is the Host Identity Protocol (HIP)? – Definition from Techopedia [online], Techopedia.com [dostęp 2016-01-04].
  2. Host Identity Protocol – The Internet Protocol Journal, Volume 12, No.1 [online], Cisco [dostęp 2016-01-04].
  3. Host Identity Protocol (HIP) [online], datatracker.ietf.org [dostęp 2016-01-04].
  4. IRTF Host Identity Protocol Research Group (HIPRG) [CONCLUDED] [online], irtf.org [dostęp 2016-01-04].
  5. RFC 5201 ↓.