Idesbald

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Idesbald
ilustracja
Data śmierci

1167

Czczony przez

Kościół katolicki

Kanonizacja

1894

Wspomnienie

18 kwietnia

Idesbald (zm. 1167) – cysterski mnich i opat w klasztorze w Koksijde. Święty Kościoła katolickiego.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Urodził się we flandryjskiej rodzinie arystokratycznej. Początkowo był dworzaninem hrabiego Flandrii. W 1135 roku został kanonikiem w Veurne. W 1150 wstąpił do klasztoru cystersów w Koksijde. Od 1155 do 1167 roku pełnił funkcję opata.

Zyskał duży szacunek wśród miejscowej ludności z racji swojej niezwykłej pobożności.

Po śmierci Idesbald pochowano go w trumnie w klasztornym kościele. W 1624 roku znaleziono jego ciało, które mimo upływu blisko czterystu lat od jego śmierci, nie było dotknięte rozkładem. Kolejna ekshumacja miała miejsce w 1894 roku. Tym razem znaleziono już szkielet[1].

Obecnie jego relikwie przechowywane są w Brugii.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Joan Carroll Cruz Niezniszczalni: Historie świętych, których ciała nie uległy zepsuciu, wyd. Esprint, 2014. Str. 61