Indukcja embrionalna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Indukcja embrionalna – zjawisko zachodzące podczas rozwoju zarodka strunowców, którego określone części (organizatory zarodka) warunkują rozwój sąsiednich komórek lub tkanek w konkretne narządy.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]