Instytut Geodezji i Geoinformatyki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Instytut Geodezji i Geoinformatyki – instytut naukowy, działający na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu na Wydziale Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Historia Instytutu związana jest z historią Wydziału Melioracji Wodnych[2], który powstał w 1951, jeszcze w ramach Uniwersytetu i Politechniki, a od 17 listopada 1951 działał w strukturach już samodzielnej Wyższej Szkoły Rolniczej. Pierwszym dziekanem został prof. Stanisław Bac, a prodziekanem – zastępca profesora mgr Roman Hlibowicki – kierownik Katedry Miernictwa (która od 1954 nosiła nazwę: Katedra Geodezji). W 1960 Katedra Geodezji podzieliła się na katedrę Geodezji Wyższej oraz Fotogrametrii (kierował nią zastępca profesora dr inż. Roman Hlibowicki) oraz Geodezyjnych Urządzeń Rolnych (doc. dr hab. inż. Marek Urban). W 1970 wprowadzono w uczelniach instytutową strukturę organizacyjną i na wydziale z Katedry Geodezji Wyższej oraz Fotogrametrii i Matematyki utworzono Instytut Geodezji i Zastosowań Matematycznych. W późniejszych latach Instytut Geodezji i Zastosowań Matematycznych podzielono na Katedrę Geodezji i Fotogrametrii oraz na Katedrę Matematyki. W tym czasie kierownikiem katedry była prof. dr hab. inż. Ewa Krzywicka-Blum. W 2007 Katedra Geodezji i Fotogrametrii zmieniła nazwę na Instytut Geodezji i Geoinformatyki.

Zakres badań[edytuj | edytuj kod]

  • Optymalizacja metod pomiarów geodezyjnych i fotogrametrycznych.
  • Systemy pomiarowo-kontrolne i modele kartograficzne związane z monitorowaniem zmian w środowisku przyrodniczym i inżynierskim.
  • Modelowanie kartograficzne naturalnych elementów środowiska.
  • Modelowanie geodanych.
  • monitorowanie zmian w środowisku przyrodniczym i inżynierskim z wykorzystaniem technik satelitarnych, geodezyjnych i innych,
  • wieloaspektowe modelowanie zjawisk przestrzennych,
  • optymalizacja technologii pozyskiwania, przetwarzania i udostępniania geodanych.

W szczególności realizowane są zadania badawcze obejmujące:

  • trójwymiarowe monitorowanie aktywnych stref tektonicznych,
  • monitorowanie względnych przemieszczeń bloków skorupowych,
  • wykorzystanie sztucznych sieci neuronowych do klasyfikacji obrazów topograficznych dla potrzeb generalizacji map cyfrowych,
  • doskonalenie metod opracowania obserwacji satelitarnych GNSS,
  • modelowanie stanu atmosfery na podstawie obserwacji GNSS i meteorologicznych,
  • kontynuacja permanentnych obserwacji GNSS i meteorologicznych na stacji Wrocław (WROC),
  • podniesienie dokładności lokalnego wyznaczenia geoidy i quasigeoidy z wykorzystaniem danych grawimetrycznych,
  • doskonalenie technologii światłowodowej i laserowej do monitorowania obiektów inżynierskich,
  • monitorowanie dolin rzecznych z zastosowaniem skanowania laserowego; modelowanie hydrodynamiczne,
  • budowa precyzyjnych numerycznych modeli powierzchni terenu
  • monitorowanie zmian powierzchni terenu z wykorzystaniem interferometrii radarowej,
  • modelowanie geodanych,
  • modelowanie geoinformacji na podstawie danych skaningu laserowego,
  • kartograficzne modelowanie rozkładów charakterystyk zjawisk ciągłych rozpoznanych dyskretnie,
  • sonoryczny system kodowania danych przestrzennych w kartografii i programach edukacyjnych,
  • metod taksonomii numerycznej i modeli kartograficznych,
  • ocena wiarygodności informacji przestrzennej w systemach GIS,
  • wielorozdzielcza baza danych topograficznych jako komponent NSDI w Polsce.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • Zakład Geodezji i Geodynamiki
  • Zakład Kartografii, Fotogrametrii i Geoinformatyki
  • Zakład Podstaw Geodezji
  • Stacja permanentnych obserwacji GPS/GLONASS "Wrocław" (WROC)
  • Laboratorium GIS - GISlab 111G
  • Laboratorium Technologii Geodezyjnych
  • Magazyn Sprzętu Geodezyjnego

Koła Naukowe w ramach Instytutu[edytuj | edytuj kod]

  • Koło Naukowe Geodetów[3] powstało 8 marca 1962 przy katedrze Geodezji i Zastosowań Matematycznych. Pierwszym jego opiekunem był doc. dr inż. Adam Lang, który nadzorował pracami studenckimi przez 11 lat, do 1972. W 1963 utworzono dwie sekcje: instrumentoznawstwa i postępu technicznego, którą kierował Stanisław Serafin oraz rachunku wyrównawczego i metod obliczeń geodezyjnych pod kierownictwem Jerzego Pietrzyka. Rok później powstała sekcja urządzeń terenów rolnych. Obecna struktura koła ukształtowana została w 1973 wraz z powstaniem na Uczelni instytutów. Wówczas odłączyła się sekcja urządzeń terenów rolnych, przekształcając się w Koło Naukowe Urządzeniowców Rolnych, którego opiekunem został dr inż. Mieczysław Stelmach. Opiekunem Koła Naukowego Geodetów został dr inż. Stefan Cacoń. Jesienią 1987 r. w Karłowie u podnóża Szczelińca Wielkiego w Górach Stołowych, obchodzono 25. lecie istnienia Koła. Jubileusz był okazją do podsumowań, opracowania nowych kierunków działalności a także przekazania opieki nad Kołem w ręce dr inż. Krzysztofa Mąkolskiego.
  • Koło Naukowe Geoinformatyki[4] powstało w 2008. Opiekunami koła są dr inż. Przemysław Tymków oraz dr inż. Adam Michalski. Koło zajmuje się zagadnieniami związanymi z GIS oraz fotogrametrią i teledetekcja, a ponadto jest corocznym organizatorem GIS Day'u - Światowego Dnia GIS-u we Wrocławiu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Instytut Geodezji i Geoinformatyki - Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu [online], www.igig.up.wroc.pl [dostęp 2017-11-24].
  2. Wydział Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji. [dostęp 2009-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-05)].
  3. Koło Naukowe Geodetów. [dostęp 2009-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  4. SKN GEOINFORMATYKI - Strona G³ówna. [dostęp 2010-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)].